Esas No: 2022/5070
Karar No: 2022/7845
Karar Tarihi: 01.11.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/5070 Esas 2022/7845 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2022/5070 E. , 2022/7845 K."İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve sanığın vasisi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık ile vasisinin kusur durumuna ve beraat kararı verilmesi gerektiğine dair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.03.2012 gün, 6-386; 30.11.2010 gün, 5-237; 29.05.2007 gün, 114-113; 26.05.2009 gün ve 50-130 sayılı ve benzer kararlarında vurgulandığı üzere; 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 40/2, 5271 sayılı CMK'nın 34/2, 231/3, 232/6. maddeleri gereğince, hüküm ve kararlarda, başvurulacak yasa yolu, süresi, başvuru yapılacak merci ile başvuru şeklinin anlaşılabilir nitelikte açıkça gösterilmesi zorunluluğuna rağmen, sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının hapis cezasından çevrilmiş olması sebebiyle temyize tabi olduğu gözetildiğinde, hapisten çevrilen 3000 TL adli para cezası mahkumiyet kararına karşı yapılan başvurunun itiraz niteliğinde sayılarak verilen hukuki değerden yoksun 07/03/2016 tarihli 2016/233 sayılı ... 2. Ağır Ceza Mahkemesi değişik ... kararının, yok hükmünde olduğu değerlendirerek yapılan incelemede;
Sanığın idaresindeki minibüsle, meskun mahal dışı, gece vakti, aydınlatmanın bulunmadığı, iki gidiş iki gelişli bölünmüş asfalt kaplama karayolunda bulunan akaryakıt istasyonundan akaryakıt aldıktan sonra arkadan gelen trafiği yeterince kontrol etmeksizin anayola katıldığı sırada aracının arka kısımlarına, düz seyreden sürücü İkram idaresindeki otomobilin sağ ön kısımlarıyla çarpmasıyla, sanığın ilk geçiş hakkını vermeyerek, asli kusuruyla, otomobilde yolcu katılan ...'un vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda;
1-)Sanığın kusurlu eylemiyle dört kişinin yaralanmasına sebebiyet verdiğinden TCK'nın 89/4 maddesi gereğince cezalandırılması talebiyle iddianame düzenlendiği ancak yargılama esnasında katılan dört kişiden üçünün şikayetten vazgeçtiğinin anlaşıldığı ve sanığa atılı taksirle yaralama suçunun hükme bağlandığı TCK'nın 89. maddesinin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu gözetildiğinde sanığın yalnızca şikayeti devam eden ...'un yaralanmasına neden olmaktan eylemine uyan TCK’nın 89/1 maddesine göre cezalandırılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
2-)Bozma ilamına uyulduğu takdirde, sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçu için TCK'nın 89. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen temel ceza miktarı itibariyle, 5271 sayılı CMK'nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile yeniden düzenlenmiş olan ve 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan ''Basit yargılama usulü'' düzenlemesine tabi olacağı; Anayasa Mahkemesinin 19.08.2020 tarihli ve 31218 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan, 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas-2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile, kovuşturma evresine geçilmiş olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanun'un 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan düzenlemenin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararı doğrultusunda CMK'nın 251. maddesi hükümlerinin değerlendirilmesi gerekmesi;
Kabule göre de;
3-)Sanık hakkında tayin edilen kısa süreli hapis cezasının TCK'nın 50.maddesinde düzenlenen seçenek yaptırım ve tedbirlerden sadece birine çevrilebileceği gözetilmeden, sürücü belgesinin geri alınmasına TCK'nın 53/6 maddesi yerine aynı Kanunun 50/1-e maddesinin uygulanması suretiyle hükmedilmesi,
4-)Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilirken TCK'nın 52/3 maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
5-)Sanığa verilen taksitli adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline karar verileceğinin ve ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratı yerine yalnızca adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline karar verileceği ihtarına yer verilerek TCK'nın 52/4 maddesine muhalefet edilmesi,
6-)Sanık hakkında hükmedilen hapis cezası uzun süreli olmadığı halde uygulama maddesinin TCK'nın 50/4 maddesi şeklinde gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın ve vasisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 01/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.