Esas No: 2012/1963
Karar No: 2012/2952
Karar Tarihi: 01.03.2012
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2012/1963 Esas 2012/2952 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 19.01.2009 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 20.10.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... ve ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_K A R A R_
Davacı, 1035 parsel sayılı taşınmazı yararına, davalılara ait 1043, 1033 ve 1034 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Bir kısım davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece; 1035 parsel sayılı taşınmaz yararına, 14.09.2010 tarihli fen bilirkişi rapor ve krokisinde 8 numaralı alternatif olarak gösterilen 1033, 1034 ve 1043 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü 1033 ve 1034 parsel maliki davalı ... ve 1043 parsel maliklerinden davalı ... temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre davalı ..."ın tüm temyiz itirazları yerinde görülmemiş ve reddi gerekmiştir.
2-Davalı ..."ın temyiz itirazlarına gelince;
Mahkemece uygun geçit yeri saptanırken öncelikle taraf yararlarının gözetilmesi gerekir. Zira, geçit hakkı taşınmaz mülkiyetini sınırlayan bir irtifak hakkı olmakla birlikte, özünü komşuluk hukukundan alır. Bunun doğal sonucu olarak yol saptanırken komşuluk hukuku ilkeleri gözetilmelidir. Geçit gereksiniminin nedeni, taşınmazın niteliği ile bu gereksinimin nasıl ve hangi
araçlarla karşılanacağı davacının subjektif arzularına göre değil objektif esaslara uygun belirlenmeli, taşınmaz mülkiyetinin sınırlandırılması konusunda genel bir ilke olan fedakarlığın denkleştirilmesi prensibi dikkatten kaçırılmamalıdır.
Bu ilkeler ışığında somut olaya bakıldığında;
Davacıya ait 1035 parsel sayılı taşınmazın geçit ihtiyacının bulunduğu açıktır. Davalı ... adına kayıtlı 1034 ve 1033 parsel sayılı taşınmazların yüzölçümü, 1043 parsel sayılı taşınmazın yüzölçümünden daha küçük olduğu görülmektedir.Fedakarlığın denkleştirilmesi ilkesi gereğince 14.09.2010 tarihli bilirkişi rapor ve krokisnde 5 nolu alternatif olarak gösterilen 1035 parsel sayılı taşınmaz yararına 1043 parsel sayılı taşınmazdan geçit kurulması gerekiken 1034, 1033 ve 1043 parsel sayılı taşınmazların ortak sınırından geçit kurulması doğru olmamıştır.
Mahkemece açıklanan bu husus nazara alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmadığından karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda (1). bentte açıklanan nedenlerle davalı ..."ın temyiz itirazlarının reddine, (2). bentte açıklanan nedenlerle davalı ..."ın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin yatırılan temyiz harcının yatıran ..."a iadesine, 01.03.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.