Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/5537 Esas 2022/7802 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan “Basit Yargılama Usulü” başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan “Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir." şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada İlk Derece Mahkemesince genel hükümlere göre yargılamaya devam edilmesine karar verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
TCK'nın 61. maddesi gereğince bilinçli taksir hükmünün temel ceza tayininden sonra uygulanması gerekirken, nitelikli hal nedeniyle yapılan artırımdan sonra uygulanması, sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre; 22.03.2015 günü gündüz vakti saat 17.00 sularında, meskun mahal içi, iki şeritli iki yönlü asfalt köy yolunda, sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile seyri sırasında önünde seyreden motosiklete arkadan çarpması neticesinde motosiklette yolcu olarak bulunan katılanın 3. derece kemik kırığına neden olacak şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, kazadan sonra olay yerinden kaçan sanığın 18 saat sonra yapılan alkol ölçümünde 0.16 promil alkollü olduğu tespiti ile geriye dönük olarak saat başı 0.15 promil alkol eklenmesi suretiyle kaza anında 2.86 promil alkollü olduğu gözetilmekle, bilinçli taksirle hareket eden sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyetine karar verilmesi bakımından İlk Derece Mahkemesinin takdirinde isabetsizlik görülmemiş olup,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik incelemeye, kusura, bilinçli taksir koşullarının oluşmadığına, sürücü belgesinin geri alınma süresinin fazla olduğuna, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlarda TCK'nun 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanma imkanı olmadığının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 1 numaralı fıkrasının A bendinin hak yoksunluğuna ilişkin yedinci paragrafının hükümden çıkarılması ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 01/11/2022 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.