Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4578 Esas 2022/7881 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiş, cezası adli para cezasına çevrilmek suretiyle düzeltilerek onanmıştır. Mahkeme kararında, sanığın kusurlu olduğu ve 2 yıl 1 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrileceği, belirlenen tam gün sayısına göre günlüğü takdir edilerek 15.200 TL adli para cezası verileceği belirtilmiştir. Hükmen uygulanmamasına karar verilen CMK'nın 231. maddesi ile sanığın sürücü belgesinin geri alınması cezası verilmiştir. Ancak, hüküm belirlenirken TCK’nın 50/4, 50/1-a, 52/3 ve CMK'nın 232/6. maddelerine aykırı hareket edildiği ve bu nedenle hükmün düzeltilerek onanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri, 2 yıl 1 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinde TCK'nın 50/4 maddesi delaletiyle TCK’nın 50/1-a maddesi, adli para cezasının belirlenmesinde TCK'nın 52/3. maddesi, günlüğü takdiren 20 TL den paraya çevrilmek suretiyle verilen 15.200 TL adli para cezasında TCK'nın 52/2. maddesi olarak belirtilmiştir.

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; olay günü, gündüz vakti, meskun mahalde, kargo firmasında çalışan sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile kargo teslim etmek üzere geldiği iki yönlü sokakta, aracı park edip kargoyu teslim ettikten sonra park yerine dönerek aracı çalıştırdığı ve ilerlemeye başladığı sırada kaplama içerisinde oturan mağdura aracının ön kısmıyla çarptığı, küçük bir çocuğun kendisini arabanın önünde yaşlı bir kadın olması hususunda uyarması ile durarak mağduru kontrol ettiği olayda, sanığın asli kusurlu olduğu anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ceza miktarına, CMK'nın 231. maddesinin uygulanmamasına, geçimini şoförlük yaparak sağlayan sanığın sürücü belgesinin 2 yıl süreyle geri alınmasına, mağdurların şikayetçi olmadığına, bu hususun hüküm kurulurken değerlendirilmediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddelerinin ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK’nın 50/4, 50/1-a, 52/3 ve CMK'nın 232/6. maddelerine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün üçüncü paragrafı çıkartılarak yerine “- Sanığa verilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının sanığın sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak TCK'nın 50/4 maddesi delaletiyle TCK’nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine, TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 760 tam gün olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2. maddesine göre günlüğü takdiren 20 TL den paraya çevrilerek 15.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 02.11.2022 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.