Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/2198 Esas 2022/7883 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edildi. Sanık müdafii, hüküm üzerine temyiz başvurusu yaptı. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun ilamlarına göre, adli para cezasının ödenmemesi infaz aşamasında değerlendirilmelidir. Basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmayacağına mahkeme karar verir. Ancak, sanık alkol alarak araç kullanması sonucu bir kaza yapması ve tehlike oluşturması nedeniyle alt sınırdan uzaklaşılarak hak ve nesafete uygun bir ceza tayini gerektiği hüküm altına alındı. Sanık müdafinin temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 52/4. maddesi ve 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi belirtildi.

Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi


Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır. 5271 sayılı CMK’nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan ‘’Basit Yargılama Usulü ‘’ başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan ‘’Asliye Ceza Mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra para cezasının ve/veya üst sınırın 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verebilir’’ şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada mahkemece basit yargılama usulü uygulanarak karar verildiği, ancak sanığın bu karara itiraz etmesi üzerine, genel hükümlere göre yargılama yapılıp karar verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle, TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken; olay günü yapılan rutin yol kontrolünde durdurulan ve güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 1,67 promil alkollü olarak ... kullandığı tespit edilen sanık hakkında, tespit edilen alkol promil miktarı itibariyle kastının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşılarak hak ve nesafete uygun bir ceza tayini yerine, sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile seyir halindeyken kavşaktan sola dönüş yaptığı sırada karşı istikametten gelen motosikletle çarpışması sonrasında emniyet görevlilerince yapılan kontrolde 1,67 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin suç unsurlarının oluşmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 02.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.