Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5482 Esas 2022/8037 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında tarihi eserleri para karşılığı topladığı yönündeki istihbari bilgi üzerine yapılan aramalarda sikke, obje ve mühür görünümlü objeler ele geçirildiği ancak sanığın verdiği ifadede suçlamaları kabul etmediği belirtilmiştir. Mahkeme, sanığın müdafisiz alınan ifadelerinin hükme esas alınamayacağına ve savunmasının aksine kesin bir delil olmadığına karar vererek sanığın beraatine karar vermiştir. Ancak bilirkişi raporu ile etnografik nitelikte olduğu belirlenen üç Osmanlıca yazılı mührün Müze Müdürlüğüne teslim edilmesi gerektiği gözetilmediği için kararın bu kısım BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri; CMK'nın 223/2-e, 148/4, 75 ve 321 maddeleri olarak belirtilmiştir.

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat
Temyiz edenler : Katılan vekili, mahalli Cumhuriyet savcısı

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Sanığın tarihi eser niteliğindeki eserleri para karşılığında topladığı yönündeki istihbari bilgi üzerine sanığın üzerinde yapılan aramada 12 adet sikke ve 4 adet obje, ikametinde yapılan aramada da 5 adet mühür görünümlü obje ele geçirildiği, sanığın kollukta müdafii olmaksızın verdiği ifadesinde eserleri son bir yıl içerisinde dedektörle yaptığı arama sırasında bulduğunu beyan ettiği, duruşmadaki savunmasında ise üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, eserleri olaydan bir gün önce köyde bulduğunu belirttiği, CMK’nın 148/4. maddesindeki “Müdafii hazır bulunmaksızın kollukça alınan ifade, hâkim veya mahkeme huzurunda şüpheli veya sanık tarafından doğrulanmadıkça hükme esas alınamaz.” hükmü gözetildiğinde sanığın müdafisiz alınan kolluk beyanlarının hükme esas alınamayacağı ve sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair, savunmasının aksine, şüpheden uzak, mahkumiyete yeter derecede kesin delil mevcut olmadığı anlaşılan dosya kapsamında,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
20/10/2015 tarihli bağımsız bilirkişi raporu ile etnografik nitelikte olduğu belirlenen dava konusu 3 adet Osmanlıca yazılı mührün, aynı Kanunun 75. maddesi uyarınca Müze Müdürlüğüne teslimine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (3) nolu bendindeki “sanıktan ele geçirilen ve bilirkişi raporunda resim 4 olarak belirtilen 3 adet üzerinde Osmanlıca kazılı damga mühürünün düzenlenecek bir belgeyle sahibine iadesi hususunda müze müdürlüğünün muhtariyetine,” cümlesinin hükümden çıkartılması ve yerine “20/10/2015 tarihli bağımsız bilirkişi raporu ile etnografik nitelikte olduğu belirlenen dava konusu 3 adet Osmanlıca yazılı mührün, aynı Kanunun 75. maddesi uyarınca Müze Müdürlüğüne teslimine ” cümlesinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 03/11/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.