Esas No: 2012/2299
Karar No: 2012/2668
Karar Tarihi: 27.2.2012
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2012/2299 Esas 2012/2668 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 02.06.2003 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 29.03.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı federasyon vekili ve Hazine vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesine dayanılarak açılmış geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Davacı, 2424 parsel sayılı taşınmazı yararına, davalılar adına tapuda kayıtlı 2410, 2411, 2412 ve 2413 sayılı parsellerden geçit hakkı tesisi edilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddine karar verilmesini savunmuşlardır.
Mahkemece, 2415 sayılı parsel ile 2410, 2411, 2412 ve 2413 parsellerin ortak sınırından 3 metre genişliğinde geçit kurulması suretiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Hükmü davalı ...temyiz etmiş, Dairemizin 24.02.2009 günlü ilamıyla ve ilamda yazılı nedenlerle karar bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne karar verilmiş, davacıya ait 2414 parsel sayılı taşınmaz lehine davalı ... Talebelerine Yardım Dernekleri Federasyonu"na ait 2415 parsel sayılı taşınmaz üzerinden 28.12.2010 günlü bilirkişi raporu ve ekindeki krokide A ile gösterilen yerden geçit hakkı kurulmuştur.
Hükmü, davalı 2415 parsel sayılı taşınmaz maliki ... Talebelerine Yardım Dernekleri Federasyonu vekili temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriği ile hükmüne uyulan bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmış olmasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Bozmadan sonra yapılan keşifte üzerinden geçit kurulmasına karar verilen 2415 parsel sayılı taşınmaz üzerinde foseptik çukuru, kuyu ve ağaçlar olduğu saptanmıştır. Dolayısıyla bunların bedellerinin de geçit bedeline dahil edilerek davacıdan tahsili gerektiği halde bu husus dikkate alınmayarak sadece arazi bedeli dikkate alınarak geçit bedelinin saptanması isabetli olmamıştır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle 1.bentte yazılan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2.bentte yazılan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, 27.2.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.