Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/4489 Esas 2022/8130 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulunmuş ve mahkeme tarafından talebinin kısmen kabul edilmesi sonucunda davalı Hazineden 31,63 TL maddi ve 50,00 TL manevi tazminat davacıya ödenmesine karar verilmiştir. Davalı vekili, kararı temyiz etmek istemiştir. Ancak, kararın düzenlendiği tarihte temyiz kesinlik sınırının 5.810 TL olduğu ve davacının talebinin bu sınırı aşmadığı görüldüğünden, hüküm kesinleşmiştir. Bunun yanı sıra, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun'un 2. maddesi ile değişik Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ile hüküm olunan tazminat miktarına göre, davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 31,63 TL maddi, 50,00 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 5.810 TL olduğu ve silahlı terör örgütüne üye olma ve tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma veya el değiştirme suçundan 04.01.2015 tarihinde yakalanarak 1 gün gözaltında kalan davacının 1.000 TL maddi, 1.500 TL manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 31,63 TL maddi, 50,00 TL manevi tazminat takdir edilmesi nedeniyle toplam 81,63 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 07.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.