Esas No: 2022/5370
Karar No: 2022/8131
Karar Tarihi: 07.11.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/5370 Esas 2022/8131 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2022/5370 E. , 2022/8131 K.Özet:
Mahkeme, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında davacının talebinin kısmen kabul edildiğini ve davalı Hazineden 28,20 TL maddi, 45,00 TL manevi tazminatın davacıya verileceğini belirtti. Davacının talep ettiği diğer tazminatlar reddedildi. Temyiz edenler arasında davacı ve davalı vekilleri bulunuyordu. Mahkeme, temyiz sınırının 5.810 TL olduğunu, davacının talep ettiği tazminatlar nedeniyle toplam 73,20 TL verildiğini ve reddedilen miktarın 2.426,8 TL olduğunu belirtti. Karar tarihi itibariyle hükmün kesin olduğu belirtilerek, temyiz talebinin reddedildiği bildirildi. Kanunlar olarak ise HMK'nın geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmakta olan ve 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olduğu belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 28,20 TL maddi, 45,00 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine,
Temyiz Edenler : Davacı vekili, Davalı vekili
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 5.810 TL olduğu ve 2911 sayılı kanuna muhalefet suçundan 14.03.2014-15.03.2014 tarihleri arasında 1 gün gözaltında kalan davacının 1.250 TL maddi, 1.250 TL manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 28,20 TL maddi, 45,00 TL manevi tazminat takdir edilmesi nedeniyle toplam 73,20 TL, davacının reddedilen tazminat miktarının 2.426,8 TL olması nedeniyle hükmün davalı ve davacı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin ve davacı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 07.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi