Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/5383 Esas 2022/8192 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 1,32 promil alkollü şekilde idaresindeki kamyonet tipi aracıyla geceleyin meskun mahaldeki aydınlatması bulumayan çift yönlü 7,5 metre genişliğindeki her iki tarafında 2,5 metre banket bulunan yolda seyri sırasında kaza mahalli olan sağa doğru virajlı, yol zemininde sollama yasağına dair kesintisiz yol şerit çizgisi olan mevkiiye geldiğinde önünde aynı yönde seyretmekte olan bir aracı sollamak üzere diğer şeride geçtiği sırada sol taraftaki banket üzerine bir kısmı kaplamaya taşar şekilde yönü sanığın seyir yönüne doğru park halinde bulunan aracın sağ arka kapısından araca binmekte olan yayaya çarpması sonucu yayanın hayatını kaybettiği, sanığın ise; hızını yol durumuna uydurmaması ve sollama yasağı olan bölgede sollama yapması ile güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 1,00 promilin üzerinde alkolle ... kullanması sebebiyle asli kusurlu olduğunun ve bilinçli taksirle hareket ettiğinin kabul ve tespit edildiği olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur durumuna ve sair nedenlere yönelik temyiz itirazlarının reddine ancak;
Mahkemece verilen 09.02.2016 tarih, 2014/342 esas 2016/92 karar sayılı hükmün yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle, sanığın kazanılmış hakkı oluştuğundan, ilk hükümde sanık hakkında tayin edilen ceza miktarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği dikkate alınmaksızın, sanığın neticeten 12.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 5-6-7-8. paragraflarının hükümden çıkarılarak yerine "09.02.2016 tarih, 2014/342 esas 2016/92 karar sayılı hükmün yalnıza sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle, halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi dikkate alınarak, sanık hakkındaki 12.100 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün infaz aşamasında gözetilmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.