Esas No: 2022/2187
Karar No: 2022/8163
Karar Tarihi: 08.11.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/2187 Esas 2022/8163 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2022/2187 E. , 2022/8163 K.Özet:
Sanık, taksirle yaralamadan mahkum edilmiş ve temyiz etmiştir. Mahkeme, bozma ilamına uyulan yargılamada basit yargılama usulüne karar verildiğini ancak sanığa verilen adli para cezasının taksitlerinden birinin ödenmemesi durumunda geri kalan kısmın tahsil edileceği ve ödenmeyen kısmın hapis cezasına çevrileceği ihtarı yerine sadece tahsil ihtarında bulunulması nedeniyle hükmü bozmuştur. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile yeniden düzenlenen ''Basit Yargılama Usulü'' başlıklı 251. madde ve TCK'nın 52/4 maddesi yer almaktadır. Hüküm düzeltildikten sonra onanmıştır.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın kusur durumuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan ''Basit Yargılama Usulü'' başlıklı 251.maddenin 1. fıkrasında yer alan ''Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir'' şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada mahkemece basit yargılama hükümlerinin uygulanmasına karar verilmişse de, bu usule uygun şekilde verilen hükme CMK'nın 252. maddesince itiraz edilmesi üzerine genel hükümlere göre yargılamaya devam edilip karar verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanığın idaresindeki otomobille, gündüz vakti, meskun mahalde, iki şeritli, asfalt kaplama caddede seyrederken, aracının ön ve sağ kısımlarıyla, gidiş yönüne göre sağdan sola doğru yaya geçidi üzerinden geçmekte olan yayaya çarpmasıyla, sanığın geçiş önceliğine uymayarak asli kusuruyla, bir kişinin vücudunda 4. dereceden kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Sanığa verilen taksitli adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline karar verileceğinin ve ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratı yerine adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline ihtaratına yer verilerek TCK'nın 52/4 maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 5.maddesinde ''bildirilmesine'' ibaresinin çıkartılarak yerine “ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratına'' ibaresinin eklenmesi ile sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.