Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/3224 Esas 2022/8292 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 22/3, 62, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; olay günü, gece vakti, aydınlatmanın bulunduğu, meskun mahal dışında, 1,80 promil alkollü olan sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile bölünmüş eğimli karayolunda seyir halindeyken olay mahalline geldiğinde direksiyon hakimiyetini kaybederek aynı yöne seyir halinde olan minibüse arkadan çarpması sonucu sanığın yanında yolcu olan ...’nun ölmesi ile sonuçlanan olayda, sanığın tamamen kusurlu olduğu anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, ölenin sanığın arkadaşı olduğu, TCK’nın 22/6. maddesinin uygulanması gerektiğine, lehe hükümlerin uygulanmamasına, ceza miktarına yönelik temyiz itirazlarının reddine,ancak;
1-TCK’nın 85/1. maddesi gereğince belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezasında TCK’nın 22/3 maddesi gereğince 1/3 artırım yapıldığı sırada mahkemece hata yapılarak “1/3 oranında indirim” denilmek suretiyle karışıklığa neden olunması,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.03.2020 tarihli ve 2018/12-399 Esas-2020/154 Karar sayılı ilamında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün birinci paragrafında yer alan “suç sebep ve saiklerine” ibaresinin çıkarılması ve ikinci paragrafında yer alan “indirim” ibaresi hükümden çıkarılarak yerine “artırım” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 09.11.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.