MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 05.07.2011 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 13.12.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_K A R A R_

Dava, geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Somut uyuşmazlıkta; 122 ada 52 parsel sayılı taşınmaz maliki ... ile 122 ada 12 parsel sayılı taşınmaz maliki ... tarafından aynı dava dilekçesi ile davalıya ait 122 ada 46 parsel sayılı taşınmaz üzerinden geçit hakkı kurulması istenmiştir.
Mahkemece, davacıların bu talepleri doğrultusunda 122 ada 12 ve 122 ada 52 parsel sayılı taşınmazlar lehine 122 ada 46 parsel sayılı taşınmaz üzerinden 06.12.2011 günlü bilirkişi raporu ve ekindeki krokide A+B ve C harfleri ile gösterilen kısımlardan geçit hakkı kurulmuştur.
Davacılar farklı parsellerin malikleri olup, aralarında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmamaktadır. Her bir davacıya ait talep değerlendirilirken geçit hakkı kurulmasına ilişkin davalardaki ilkelerin ayrı ayrı irdelenmesi gerekeceğinden 2 ayrı parsel malikinin tek bir dava dilekçesi ile dava açıp, mahkemece de bu doğrultuda infazda tereddüt yaratacak şekilde hüküm kurulmuş olması doğru olmamıştır.
Karar açıklanan bu nedenlerle bozulmalıdır.
Kabule göre de; üzerinden geçit hakkı kurulan 122 ada 46 parsel sayılı taşımazı ortadan ikiye bölecek şekilde geçit hakkı tesisi isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle ile hükmün BOZULMASINA, 22.02.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.