MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, tehdit, kasten yaralama, iftira
HÜKÜM : Beraat, Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında, mağdurlar ... ve ...’e karşı yağma suçundan kurulan beraat; mağdur ...’e karşı yağma ve mağdurlar ..., ... ve ...’e karşı tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkumiyet hükmünün doğal sonucu olan TCK"nin 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının, infazda gözetilmesi olanaklı görülerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan beraat ve mahkumiyete ilişkin hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında, mağdur ...’na karşı kasten yaralama suçu ile iftira suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Kasten yaralama suçu yönünden; Oluş ve dosya içeriğine göre, ..., ... ve ..."in 01.30 sıralarında gittikleri "Ömür Kebap” isimli restoranda yemek yedikleri, arkadaşlarından yemeğini bitirip dışarı çıkan Özdemir"in yanına gelen sanıklar ..., ... ve ..."ün, kendileri için esrar satın almasını istemeleri üzerine başlayan tartışmaya, henüz işyerinde bulunan ...ve..."in de dışarı çıkıp müdahil oldukları, sanıklar ...,...,..., ve..."e hitaben "Bize ya esrar alacaksınız, ya para vereceksiniz, olan olmayana verecek, cebinizdeki telefon ve paraları bize verceksiniz" demeleri üzerine tartışmanın kavgaya dönüştüğü, kavga sırasında Özdemir"in üzerinde bulunan cep telefonunun sanık ... tarafından alındığı olayda;
Sanıklar ve mağdurların olaydaki pozisyonları duraksamaya yer bırakmayacak şekilde saptanıp, mağdur sanık ...’nun vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasının neden kaynaklandığı da yöntemince belirlendikten sonra, tüm deliller birarada değerlendirilmek suretiyle, sanık ...’in eyleminin TCK"nin 25/1. maddesinde yer alan meşru müdafaa kapsamında kalıp kalmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- İftira suçu yönünden;
Aynı eylem nedeniyle, sanık ... hakkında, 17.02.2014 tarihli iddianame ile açılan dava neticesinde, Gaziantep 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.07.2014 gün ve 2014/102 esas, 2014/483 karar sayılı ile kurulan mahkumiyet hükmünün, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 24.09.2019 gün ve 2017/9947 esas, 2019/11193 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 11.09.2014 günlü iddianamesi ile sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı Yasanın 223/7. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, iftira suçu bakımından diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 28 /01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.