MAHKEMESİ : ... 1. İCRA MAHKEMESİ


Alacaklısını zarara sokmak kasdiyle mevcudunu eksiltmek suçundan sanık ..."ın İİK"nun 331/1, TCK"nun 52/2. maddesi gereğince 6 ay hapis ve 100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş, hüküm yasal süresi içerisinde sanık tarafından temyiz edildiğinden, Yargıtay C.Başsavcılığının bozma istemli tebliğnamesiyle dosya Daireye gönderilmiş olmakla, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okunarak GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/11/2006 tarihli ve 2006/6-123 esas, 2006/229 sayılı ilâmı ile Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 13/07/2009 tarihli ve 2009/8068 esas, 2009/10789 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, Anayasanın 40/2, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca karar ve hükümlerde, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii, başvuru şekli ve kanun yollarına başvurulmadığı takdirde hükmün kesinleşeceğinin tereddüte yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesinin gerekmesi karşısında, sanığın yüzüne karşı verilen karara karşı başvurulacak kanun yolu olarak itiraz ve temyiz yolunun ikisinin birden gösterilmesi, temyiz süresinin açıkca tefhimden itibaren başlayacağının belirtilmemesi ve kanun yollarına başvurulmadığı takdirde hükmün kesinleşeceğinin tam olarak belirtilmeyerek tarafların yanıltılması nedeni ile sanığın 08.02.2010 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan temyiz incelemesinde;
TCY"nın 51/1-b maddesi gereğince "sanığın suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlığı" hususunda bir değerlendirmede bulunulmadan "sanığın bir daha suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat oluşmadığı" biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile cezanın ertelenmemesine karar verilmesi isabetsiz olup, temyiz itirazları bu itibarla yerinde olduğundan hükmün istem gibi BOZULMASINA, 25.12.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.