Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/306 Esas 2022/8609 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme


Taksirle öldürme suçundan sanık ...'in mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından, sanık ...'ın beraatine ilişkin hüküm ise mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanık ... (Yusuf oğlu) haklarında kovuşturmaya yer olmadığı kararı verilen ... ve ...'a ait koyun sürüsünün çobanlığını yaptığı esnada hayvan sürüsünü, .../Kovancılar/Karınca köyü mevkiinde bulunan yerleşim yeri dışında, azami hız limitinin 110 km/saat olduğu, düz yol çizgisi ile bölünmüş, iki yönlü, asfalt kaplama, aydınlatmanın bulunmadığı devlet karayolundan gece vakti karşıdan karşıya geçirmeye çalıştığı sırada yolun 16.9 km'sinde, sürücü ... yönetimindeki otomobilin koyunlara çarptığı bunun üzerine araçtan inen sürücü ..., araçta yolcu olarak bulunan ... ve ...'ın, tanık ... ve temyiz dışı sanıkların beyanlarından anlaşıldığı üzere, araçtan inerek kaplama üzerinde yaya halde bulundukları aynı zamanda evi karayoluna yakın olan ve yardıma gelen katılan ...'ın da kaplamada yaya olarak bulunduğu esnada ... istikametinden ... istikametine doğru giden sanık sürücü ...'in sevk ve idaresindeki otomobil ile yol üzerindeki hayvanlara çarpmamak adına sola doğru direksiyon manevrası yaparak yayalara çarpması sonucu sanığın tali kusuru ile ... ve .... ölümüne neden olduğu, ... ve ...'ın ise basit tıbbi müdahale ile giderilemez nitelikte yaralandıkları olayda;
I- Sanık ...'ın beraatine ilişkin hükme yönelik mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık ... (Yusuf oğlu) gece vakti çobanlığını yaptığı idaresinde bulunan 280 kadar küçükbaş hayvanı, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 69. maddesi (Yerleşim yerleri dışındaki karayollarında, taşıt yolu üzerinde; zorunlu haller dışında hayvan bulundurmak, binek hayvanları ve sürüler ile elle sürülen araçları trafik kurallarına uymadan sevk ve idare etmek veya ettirmek, başıboş bırakmak, yasaktır.) ile Karayolları Trafik Yönetmeliğinin 139/b. maddesi (Taşıt yolunu kullanmak mecburiyetinde kalan hayvan sürücüsü ve kümelerini sevk ve idare edenler; sürü veya kümelerin boyunu 30 metreden kısa tutmak, boyu 30 metreyi aşan sürü veya kümeleri kısımlara ayırmak ve ayrılan kısımlar arasında en az 30 metre uzunlukta açıklıklar bırakmak, taşıt yolunun en sağ şeridinde bulunmak ve bu şeridin mümkün olan en az genişlikte bir kısmını işgal etmek zorundadırlar.) hükümlerini ihlal etmek suretiyle herhangi bir önlem almaksızın gece vakti aydınlatmanın bulunmadığı, azami hız limitinin 110 km/saat olduğu yerleşim yeri dışındaki karayoluna sokarak, kusurlu hareketi ile ...'in sevk ve idaresindeki otomobili ile hayvanlara çarpmasına neden olduğu, çarpmanın etkisi ile karayolunda hayvan ölülerinin bulunduğu bu şekliyle diğer araçlar açısından riskli duruma gelen karayolunda uyarıcı herhangi bir önlem almayarak sanık ...'in yerde ölü durumdaki koyunlara çarpmamak adına direksiyon manevrası yapmasıyla kaplamada bulunan yayalara çarpmasına neden olduğu, ilk kazadan kısa süre sonra sanık ...'in yayalara çarpması şeklinde gerçekleşen olay ile sanık ... (Yusuf oğlu)'ın kusurlu eylemi arasında illiyet bağı bulunduğu anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suç bakımından mahkumiyeti yerine, eksik inceleme sonucu yasal ve yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
II- Sanık ...'in mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik sanık müdafinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,katılan vekilinin eksik incelemeye, olayda olası kastın unsurlarının bulunduğuna ve sanık hakkında eksik cezaya hükmedildiği ile sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK'nın 52/3. maddesine ve sonuç ceza olan adli para cezasının günlük miktarının takdir edilmesinin dayanak maddesi olan 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcasının ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün (5) numaralı bendi hükümden çıkartılarak yerine “sanığa verilen adli para cezasının TCK'nın 52/3. maddesi gereğince 1215 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20TL olarak hesabıyla 24.300,00TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.