Esas No: 2021/5410
Karar No: 2022/8785
Karar Tarihi: 21.11.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5410 Esas 2022/8785 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2021/5410 E. , 2022/8785 K."İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 01/02/2017
Hüküm : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
Temyiz Edenler: Davacı vekili ve davalı vekili
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 29/06/2018 tarihli, 2018/2383 - 2018/2037 sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Hakkari 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/220 Esas – 2013/27 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının rüşvet almak ve vermek suçundan 13/03/2007 - 24/04/2007 tarihleri arasında 42 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 20/10/2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 10.000,00 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 2.500,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 13/03/2017 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunduğu anlaşılarak hüküm fıkrasında "2.500 TL" olarak belirlenen manevi tazminat miktarının "1.500 TL" ye indirilmesi ve hükmün 2. fıkrasında "13/03/2017" olarak belirlenen faiz başlangıç tarihinin "13/03/2007 " olarak düzeltilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tazminat miktarının azlığına ve sair nedenlere, davalı vekilinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin 29/06/2018 tarihli, 2018/2383 - 2018/2037 sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Bakırköy 13. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 21/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.