Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4728 Esas 2022/8800 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı tazminat talebiyle açılan davada, davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildi. Davacının, rüşvet, suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma ve kanuna muhalefet suçlarından tutuklu kalmış olması nedeniyle, İlk Derece Mahkemesince kısmen kabul edilen maddi ve manevi tazminat talebi, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddiyle kesinleşti. Temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi, dosyanın gereği için Bodrum Ağır Ceza Mahkemesine ve kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine iletilmesi kararlaştırıldı. Kanun maddeleri: 6100 sayılı HMK’nın 362. maddesi (24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik), CMK'nın 298. maddesi.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 08/08/2016
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Temyiz Edenler: Davalı vekili

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 05.04.2018 tarihli, 2017/1697 Esas, 2018/732 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 47.530,00 TL olduğu ve rüşvet, suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma ve 3628 sayılı kanuna muhalefet suçlarından 01.06.2012 – 07.09.2012 tarihleri arasında 98 gün tutuklu kalan davacının 24.346,00 TL maddi ve 75.000,00 TL manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesince 2.065,86 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi tazminat takdir edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi nedeniyle toplam 7.065,86 TL tazminata ilişkin hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemin CMK'nın 298. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE; dosyanın gereği için Bodrum Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 21.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.