Esas No: 2021/4977
Karar No: 2022/8870
Karar Tarihi: 22.11.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4977 Esas 2022/8870 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2021/4977 E. , 2022/8870 K.Özet:
Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulundu. İlk derece mahkemesi, manevi tazminat olarak 1.000 TL hüküm verdi. Davacı bunun üzerine istinaf başvurusunda bulundu ancak istinaf başvurusu esastan reddedildi. Bunun üzerine davacı, tazminat talebinin kısmen kabul edilmesi nedeniyle istinaf başvurusunda reddedilen kısmın temyizen incelenmesi için Bölge Adliye Mahkemesine başvurdu. Bölge Adliye Mahkemesi, tazminat talebinin kabul edilen miktarına göre temyiz sınırı aşılmadığı gerekçesiyle temyiz başvurusunu reddetti.
NOT: Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendi, CMK'nın 298. maddesi.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Asıl karar tarihi: 16/07/2018
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava tarihi : 17/08/2016
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 16.07.2018 tarihli, 2017/1301 Esas, 2018/1679 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 47.530 TL olduğu ve silahlı örgüt suçundan 08.05.2012 - 11.05.2012 tarihleri arasında 3 gün gözaltında, 28.06.2012 - 11.07.2012 tarihleri arasında 13 gün tutuklu kalan davacının 50.000,00 manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesince 1.000,00 TL manevi tazminat takdir edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi nedeniyle toplam 1.000,00 TL tazminata ilişkin hükmün davalı vekili açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemin CMK'nın 298. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE; dosyanın gereği için İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi'ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 22.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.