Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10282 Esas 2022/9063 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, kafede çalıştığı sırada tuvalete gizlediği cep telefonu ile bir müşterinin özel yaşam alanına müdahale edip görüntü kaydettiği suçtan mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanığın mesleğinin sağladığı kolaylıktan yararlandığı için cezanın artırılması gerektiği yönündeki savunmayı kabul etmemiştir. Ancak temyizde, cezada yasaya uygun olmayan bir artırım yapıldığı gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. TCK'nın 134/1. maddesi ve fıkrası görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu, TCK'nın 137. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi ise suçun belli bir meslek veya sanatın sağladığı kolaylıktan yararlanarak işlenmesi halinde cezanın artırılması gerektiğini düzenlemektedir.

Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi


Görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin; sanığın katılana karşı hususi bir suç işleme kastıyla hareket etmemesinden dolayı subutu kabul edilen suçta olası kast hükmünün uygulanması gerektiğine, temel cezanın orantısız biçimde asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle sanığa fazla ceza hükmedildiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanığın ikrarı, katılanın aşamalarda özde değişmeyen samimi beyanları, şikayete konu görüntünün çözümüne ilişkin 04.01.2016 tarihli bilirkişi raporu ile dosyada mevcut diğer delillere göre; sanık ...’in, 04.08.2015 tarihinde, garson olarak çalıştığı kafede bulunan tuvaletin tavanındaki aydınlatmanın içine gizlediği cep telefonunu, kamera fonksiyonunu aktif hale getirip, çekim açısını klozeti gösterecek şekilde ayarlayarak, tuvalette bırakmasının ardından, doğum günü kutlaması için eşi ve bir grup arkadaşıyla beraber kafeye gelen ve ... yerinde tek tuvalet olmasından dolayı sanığın tuvaleti terk etmesini bekleyip, saat 21.00 sularında sanıktan sonra tuvalete giren katılan ...’ın görüntüsünün kaydedildiği, sanık tuvaletteyken herhangi bir su sesi işitmemesi ve sanığın kısa sürede tuvaletten çıkması nedeniyle şüpheye kapılan katılanın, ihtiyacını giderip, avizeye doğru baktığında, durumu fark ettiği ve klozetin üzerine çıkarak, cep telefonunu almasıyla video kaydının sona erdiği olayda;Sanığın, katılanın fiziksel mahremiyetine ilişkin görüntüsünü video olarak kaydedip, onun özel yaşam alanına ağır ve haksız müdahalede bulunması biçiminde sübut bulan eyleminin TCK’nın 134/1. madde ve fıkrasında düzenlenen görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu oluşturduğuna dair yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş ise de, TCK'nın 137. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde, suçun, belli bir meslek ve sanatın sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle işlenmesi, cezanın artırılmasını gerektiren nitelikli hal olarak düzenlenmiş olup, somut olay bu çerçevede değerlendirildiğinde; sanığın, katılanın mesleğine duyduğu güveni kötüye kullanıp, mesleğinin icrası dolayısıyla sağladığı kolaylıktan ve avantajdan yararlanarak, atılı eylemi gerçekleştirmediği, söz konusu kafedeki tuvalete katılandan önce girip, kamera fonksiyonu aktif hale getirilen cep telefonuyla çekim yapmak için mutlaka o ... yerinde garson olarak çalışılması gerekmediği gözetilmeden, “Sanığın üzerine atılı suçu aynı ... yerinde garson olarak çalışmanın verdiği kolaylıkla işlediği” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle sanığa hükmolunan cezada koşulları oluşmayan TCK'nın 137. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca yarı oranında artırım yapılarak, sanığa fazla ceza verilmesi, Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.