Esas No: 2022/5863
Karar No: 2022/9080
Karar Tarihi: 28.11.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/5863 Esas 2022/9080 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2022/5863 E. , 2022/9080 K.Özet:
Sanık, alkollü olarak araç kullanarak trafik güvenliğini tehlikeye sokmuştur. Basit yargılama usulü uygulanmasına karar verilmiş ancak sanık itiraz etmiştir. Mahkeme, yapılan yargılama sonucunda sanığın beraat etmesi gerektiği kararı vermiştir. TCK'nın 179/3-2, 62, 50/3, 50/1-a, 52/2-4 ve 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verilebilir. TCK'nın 52/4. maddesi ile birlikte 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi de değerlendirilerek hükmün bozulması gerekmemiştir.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK'nın 179/3-2, 62, 50/3, 50/1-a, 52/2-4 ve 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan "Basit Yargılama Usulü'' başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan ''Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.'' şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada mahkemece basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verildiği, bu karara sanık tarafından itiraz edildiği, itiraz üzerine mahkemenin genel hükümler uyarınca yargılamaya devam ettiği anlaşılarak yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre; 1,27 promil alkollü vaziyette ... kullanmak suretiyle trafik güvenliğini tehlikeye soktuğu tespit edilen sanık hakkında;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi ile birlikte 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 28/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.