Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5848 Esas 2022/9105 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı olarak yargılanan kişinin göçmen kaçakçılığı suçundan tutuklu kaldığı sürede, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talep eden davacıya verilen kısmi karar, Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi tarafından incelenerek düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddedilmiştir. Davalı vekilinin temyiz istemi reddedilirken, davacı tarafın temyiz istemi de kabul edilmemiştir. Kanunlar bakımından ise 6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemi isteme aykırı olarak reddedilmiştir. Davacı tarafın katılma yoluyla hükmü temyiz etmesinin mümkün olmadığı için davacı vekilinin temyiz istemi de isteme aykırı olarak reddedilmiştir. Kararın bir örneği ise 5. Ağır Ceza Mahkemesine ve Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilecektir.
Bilgi Notu: Kanunlar bakımından, 6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemi isteme aykırı olarak reddedilmiştir. CMK'nın 298. maddesi, temyiz konusu hükmün kesin veya yok hükmünde bulunması nedenleri varsa açıklanarak, davalı veya katılan aleyhine olan hususlarda temyiz istemine ilişkin itirazların kabul edileceğini belirtmektedir.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 28.12.2018 tarihli, 2017/2640 Esas, 2018/3313 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davacı vekilinin, yokluğunda verilen karara yönelik davalı vekilinin temyiz dilekçesinin 11.02.2019 tarihinde kendisine tebliği üzerine 11.02.2019 tarihli hükme ilişkin itirazlarını bildirerek verdiği temyiz dilekçesinin katılma yolu ile temyiz olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 47.530,00 TL olduğu ve göçmen kaçakçılığı suçundan 03.10.2015-13.11.2015 tarihleri arasında 41 gün tutuklu kalan davacının 10.000,00 TL maddi ve 50.000,00 TL manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesince 1.400,07 TL maddi, 1.500,00 manevi tazminat takdir edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince maddi tazminatın 1.367,40 TL’ye indirilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi nedeniyle toplam 2.867,40 TL tazminata ilişkin hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemin CMK'nın 298. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE;
2-Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Davacı tarafın temyiz isteminin, esasen davalı tarafın temyiz istemine bağlı olarak doğan tamamlayıcı temyiz dilekçesi mahiyetinde olduğu, bu kapsamda, davalının temyiz talebinin miktar bakımından kesin olması nedeniyle reddine karar verilmesi karşısında, davacı tarafın katılma yoluyla hükmü temyiz etmesinin mümkün olmadığı anlaşıldığından, davacı vekilinin temyiz isteminin CMK'nın 298. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE; dosyanın gereği için ... 5. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 28.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.