Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/2183 Esas 2022/9204 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan ... vekili ile katılan ... vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih 2017/463 esas 2018/20 karar sayılı ve 23/01/2018 tarih 2015/962 esas 2018/16 karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır. 16.08.2014 günü saat 15:00 sıralarında, çift yönlü 12,70 m genişliğinde düşeyde eğimli yatayda virajlı olan kuru asfalt kaplama köy yolunda, meskun mahalde, sanık ...'in sevk ve idaresindeki kamyon ile Toki yolunu takiben İkea istikametine seyri sırasında sola viraj bulunan olay mahalline geldiğinde viraja kontrolsüz girmesi sebebiyle şerit ihlali yaparak karşı şeride girmesi sebebiyle kamyonunun sol ön kısmı ile karşı yönden gelen ve 34 metre fren izi bırakan katılan sürücü ...'ın sevk ve idaresindeki otomobilin ön kısımlarına sol karşı şerit üzerinde çarpması, çarpmanın etkisi ile otomobilin 12 metre savrularak toprak alanda durabildiği kaza neticesinde katılan sürücü ... ile otomobilde yolcu olarak bulunan ...'in basit tıbbi müdahale ile giderilemez, hayati tehlike geçirecek ve yüzde sabit iz oluşacak şekilde yarlandıkları olayda,Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin olayın oluş şekline, kusur durumuna, hükmedilen cezanın fazla olduğuna, lehe hükümlerin uygulanmadığına ve sair nedenlere, katılan ... vekili ile katılan ... vekilinin ayrı ayrı, olayda bilinçli taksir unsurlarının bulunduğuna, sanık hakkında hükmedilen cezanın eksik olduğuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK'nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,Kanuna aykırı olup,sanık müdafinin ve katılan ... vekili ile katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün (4) numaralı bendi hükümden çıkartılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK'nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK'nın 52/3. maddesi gereğince 605 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 12.100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.