Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5580 Esas 2022/9172 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, davacının malına el konulması sonucu zarara uğradığından bahisle açtığı tazminat davasının kabul edilmemesi üzerine yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği belirtiliyor. Davacının, 8.000 kg mercimeğine 14.08.2008 tarihinde el konulduğu, yapılan yargılama sonunda davacının beraatine ve el konulan mercimeğin iadesine hükmedildiği, hükmün 22.11.2016 tarihinde kesinleştiği, davanın el koyma tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesine Kanunu'na tabi olduğu vurgulanıyor. Yine, tazminata esas ceza davasındaki beraat hükmünün 22.11.2016 tarihinde kesinleşmesinin ardından CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen 1 yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra 22.01.2018 tarihinde dava açılması nedeniyle dava açma süresinin geçtiği gerekçesiyle davacının tazminat talebinin reddedildiği ifade ediliyor. Sonuç olarak istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği ve yapılan temyiz isteminin de esastan reddedildiği belirtiliyor. Kararda 5271 sayılı CMK'nın 302/1. ve 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddelerine atıfta bulunuluyor.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat


Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hükme yönelik, ... Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 27.06.2018 tarihli, 2018/1797 Esas, 2018/1905 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/214 Esas – 2014/127 sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının 8.000 kg mercimeğine 14.08.2008 tarihinde el konulduğu, yapılan yargılama sonunda davacının beraatine ve el konulan mercimeğin iadesine hükmedildiği, hükmün 22.11.2016 tarihinde kesinleştiği, davanın el koyma tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesine Kanununa tabi olduğu;
Davacının malına el konulması dolayısıyla zarara uğradığından bahisle 74.000 TL maddi tazminatın ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece, tazminata esas ceza davasındaki beraat hükmünün 22.11.2016 tarihinde kesinleşmesinin ardından CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen 1 yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra 22.01.2018 tarihinde dava açılması nedeniyle dava açma süresinin geçtiği gerekçesi ile davanın reddedilmesi üzerine davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin davanın kabul edilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan ... Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin 27.06.2018 tarihli, 2018/1797 Esas, 2018/1905 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için ... 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de ... Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 29/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.