Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/2137 Esas 2022/9347 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların taksirle yaralamadan mahkumiyetine ilişkin hükümler temyiz edildi. Dosya incelendiğinde, basit yargılama usulünün uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldı. Olayda, sanık ...’un asli, sanık ...’ün tali kusurlu bulunduğu tespit edildi. Sanık ...’un temyiz istemi reddedilirken, sanık ...’un sair temyiz itirazları reddedildi ancak, taksirle işlenen suçtan dolayı verilecek cezanın sanıkların kusurları oranında belirlenmesi gerektiği gözetilmeyerek, tali kusurlu olarak kazaya sebep olan sanık ... ile aynı miktarda ceza verildiği için, hüküm bozuldu. Ayrıca, sanığın sürücü belgesinin asgari hadden fazla uzaklaşmak suretiyle 6 ay süre ile geri alınması Kanuna aykırı olduğundan, bu karar da bozuldu. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi, TCK'nın 22/4. ve 5237 sayılı TCK'nın 53/6. ve 3/1. maddeleri.

Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi


Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanıklar tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan “Basit Yargılama Usulü” başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan “Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir." şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada basit yargılama usulünün uygulanmamasına karar verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;Dosya içeriğine göre; katılan ...’ın olay günü sanık ...’ün sevk ve idaresindeki ticari taksi ile ... Adliyesine geldiği, sanığın otopark girişinde yolun en sağına yanaşmadan durduğu ve müştekinin araçtan inmek üzere bir ayağını dışarı attığı sırada, otoparka giriş yapamayacağı söylenmesi üzerine idaresindeki otomobil ile geri geri manevra yapan sanık ...’un idaresindeki otomobil ile ticari taksinin arka sağ kapısına çarpması sonucu katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı olayda, sanık ...’un asli, sanık ...’ün tali kusurlu bulunduğu olayda,1-... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ...’un suçlamayı kabul etmediğine, ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkına verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-TCK'nın 22/4. maddesi gereğince taksirle işlenen suçtan dolayı verilecek cezanın sanıkların kusurları oranında belirlenmesi gerektiği gözetilmeyerek, dosya içeriğine göre tali kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği tespit ve kabul edilen sanık ... hakkında, kazanın oluşumunda asli kusurlu olan diğer sanık ile aynı miktarda ceza verilmesi,
2-5237 sayılı TCK'nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkûmiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlenmiş olup, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca tayin olunacak güvenlik tedbirinin süresinin, fiilin ağırlığı ile orantılı, ... ve hakkaniyet kurallarına uygun olacak şekilde belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, geçimin şoförlük yaparak sağlayan sanığın sürücü belgesinin asgari hadden fazla uzaklaşmak suretiyle 6 ay süre ile geri alınmasına karar verilmesi;Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 30.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.