Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4597 Esas 2022/9282 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık bir kamyonet ile seyir halindeyken, aydınlatmanın olmadığı yolu kullanırken yoldan karşıya geçmek isteyen iki yayaya çarpmıştır ve bu çarpışmanın sonucunda iki kişi hayatını kaybetmiştir. Sanığın, aracının hızını yol durumuna göre ayarlamaması ve etkin fren tedbirine başvurmaması tali kusuru olarak değerlendirilmiştir. Sanık hakkındaki hapis cezası, TCK'nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmelidir. Adli para cezası olarak takdiren 20 TL hesabıyla 30.400 TL cezaya karar verilmiştir. Hükmün düzeltilerek onanması kararı verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 50/4, 50/1-a, 52/3 ve 52/2 maddeleri ile CMK'nın 232/6, 321 ve 322 madeleri.

Mahkemesi:Ağır Ceza Mahkemesi



Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Dosya içeriğine göre 06/07/2014 günü saat 23:10 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile meskun mahal dışı, aydınlatmanın mevcut olmadığı, bölünmüş, düz, eğimsiz ve asfalt yolda sol şerit üzerinde seyir halindeyken, gidiş istikametine göre yolun sağından soluna doğru taşıt yolunun karşısına geçmek isteyen 1997 doğumlu ... ile 1994 doğumlu ...'a çarpması neticesinde ... ile ...'ın öldüğü olayda,
Hükme esas alınan kaza tespit tutanağı, Adli Tıp Kurumu ... Trafik İhtisas Dairesi tarafından tanzim edilen 25/09/2014 tarihli rapor ile keşfe binaen tanzim edilen 01/06/2015 tarihli raporda; yayaların, geçiş yapmadan önce seyir halinde olan araçları yeterince kontrol etmeden kaplamaya girmeleri ve ilk geçiş hakkına sahip olan sanığın geçişini beklememeleri sebebiyle asli kusurlu oldukları, sanığın ise aracın hızını yol durumuna göre ayarlamaması ve yayaların geçişini dikkate alarak etkin fren tedbirine başvurmaması sebebiyle tali kusurlu olduğu belirtildiği, bu raporların oluş ve dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin eksik incelemeye, ceza miktarına, sanık müdafinin ise sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısı ve uygulama maddesi olan TCK'nın 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 5. numaralı bölümünün hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın sosyal durumu nazara alınarak, TCK'nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 1520 tam gün olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 30.400 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.