Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11218 Esas 2022/9375 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, izinsiz kültür varlığı kazısı yapmaktan suçlu bulunarak cezalandırılmıştır. Ancak, mahkeme hükmünde 2863 sayılı Kanun yerine 5237 sayılı TCK belirtilmesi nedeniyle karar bozulmuş ve düzeltilerek onanmıştır. Mahkeme kararında sanığın suçunun sabit olduğu ve hüküm gereği temel cezada indirim yapılıp yapılmayacağına dair araştırmanın eksik yapıldığı belirtilmiştir. Kanun maddelerine göre, sanık 2863 sayılı Kanunun 74/1, 74/1-2.cümle, TCK’nın 62/1, 58/6-7, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet almıştır.

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 74/1,74/1-2.cümle, TCK’nın 62/1, 58/6-7, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü kolluk ekiplerince devriye görevi ifası sırasında bir vatandaşın kolluk aracının önüne geçerek ...’un 15-20 gündür Uludere mevkiinde, ağaçlık alanda kazı yaptığını bildirmesi üzerine kolluk ekiplerince bahse konu yere intikal edildiği, olay yerinde iki kadının olduğu, kadınların yanında, büyük bir kayanın altındaki çukurun içerisinde balta ve kürekle çalışan sanık ... ve temyiz dışı, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanık ...’un yakalandığı, kazı çukurunun 2,5 m derinliğinde, 4,5- 5 m uzunluğunda olduğunun tespit edildiği, olay yerinde 2 adet kürek, 1 adet balyoz, 1 adet balta ele geçirildiği, kolluk ekiplerince Tanju ve Harun’un kendilerine “Abi burada kaya mezarı var, iki günlük işimiz kaldı, eğer ihbar varsa geldik bulamadık şeklinde söyleyin, geçiştirin, ne olur bizi görmeyin” şeklinde istekte bulunduklarını tutanak altına aldıkları anlaşılmakla, dosya kapsamı bir bütün halinde değerlendirildiğinde sanığın kültür varlığı bulmak amacıyla izinsiz kazı yapma suçunu işlediği sabit olmakla,
Sanık hakkında 2863 sayılı Kanunun 74/1-1. cümlesi uyarınca tayin edilen temel cezada, olay yerinde arkeolog bilirkişi refakatinde keşif yapılarak, kazı mahallinin sit alanı veya 2863 sayılı Kanuna göre korunması gerekli başka bir yer olup olmadığı tereddütsüz şekilde belirlendikten sonra 74/1-2. cümlesi uyarınca indirime gidilip gidilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeksizin, fen bilirkişisi tarafından dava konusu yerin 2863 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamındaki yerlerden olmadığına ilişkin raporu hükme esas alınmak suretiyle, eksik araştırma ile 74/1-2.cümleye ilişkin uygulama yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik araştırma ile hüküm kurulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın 2863 sayılı Kanunun 74/1. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilirken, ilgili Kanunun “2863 sayılı Kanun” yerine “ 5237 sayılı TCK” olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 2 nolu bendindeki “ 5237 sayılı TCK’nın 74/1. maddesi gereğince” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “2863 sayılı Kanunun 74/1. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 01/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.