Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/438 Esas 2022/9474 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacılar, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulundular. Davalılar, tazminat miktarlarının fazla olduğunu söyleyerek istinaf başvurusunda bulundular. 2. Ceza Dairesi, davacıların tutuklanmalarına kendilerinin sebebiyet verdiğini belirtti ve tazminat miktarlarını düşürdü. Temyiz istemi reddedildi ve 5271 sayılı CMK'nın 304/1. maddesi gereğince dosya, 1. Ağır Ceza Mahkemesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildi. İlgili kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 302/1 ve 304/1 maddeleri, 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat


Davacıların tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 11.10.2019 tarihli, 2019/1490 Esas – 2019/741 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/59 Esas – 2015/65 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacılardan ... ve ...’ın kasten öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından 15.12.2008-12.12.2012 tarihleri arasında 1458 gün gözaltında ve tutuklu kaldıkları, davacılardan ...’ın 24.12.2008-12.12.2012 tarihleri arasında 1449 gün tutuklu kaldığı, ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/440 Esas – 2012/76 Karar sayılı ceza dosyasında yapılan yargılama sonunda davacılar ... ve ...’ın 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezası ile cezalandırıldıkları, kararın 12.12.2012 tarihinde temyizde onama ile kesinleştiği, tazminata esas dosyada ise davacıların kasten öldürme suçundan beraatlerine hükmedildiği, beraat hükmünün 25.10.2017 tarihinde kesinleştiği, davacılardan ...’ın kasten yaralama suçundan 10 ay hapis cezası ile cezalandırıldığı ve 15.12.2008-14.05.2009 tarihleri arasındaki tutuklu kaldığı sürenin mahsup edildiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacı ...’ın 121.680,91 TL maddi, 200.000,00 TL manevi, davacılar ... ve ...’ın 67.440,00’er TL maddi, 200.000,00’er TL manevi tazminatın tahliye tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davacı ... için 27.539,08 TL maddi, 48.000,00 TL manevi, davacı ... için 30.178,90 TL maddi, 50.000,00 TL manevi, davacı ... için 30.027,88 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminatın tahliye tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacılara ödenmesine hükmedilmesi üzerine davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda, davacı ... hakkında kurulan hükme ilişkin olarak, tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyası içeriğine göre davacının, mahkum olduğu hapis cezasının tamamının tutukluluk süresinden düşülmesi suretiyle bihakkın tahliye tarihi itibariyle tazminata hak kazanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde 5275 sayılı CGTİHK’na göre belirlenen şartla tahliye süresinin tutukluluk süresinden düşülmesi suretiyle belirlenen süre için fazla miktarda maddi tazminata hükmolunması gerekçesiyle maddi tazminat miktarının 24.421,01 TL’ye indirilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin davacıların tutuklanmalarına kendilerinin sebebiyet verdiği, hükmedilen tazminat miktarlarının fazla olduğuna ilişkin temyiz sebeplerinin reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 11.10.2019 tarihli, 2019/1490 Esas – 2019/741 Karar sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için ... 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 05.12.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.