Esas No: 2021/5959
Karar No: 2022/9524
Karar Tarihi: 05.12.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5959 Esas 2022/9524 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2021/5959 E. , 2022/9524 K.Özet:
Davacının çocukları cinsel istismar ettiği iddiasıyla 72 gün tutuklu kaldığı ve sonrasında hakkında ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verildiği dava sonucunda, davacı hakkında tazminat talebinde bulunuldu. İlk Derece Mahkemesince 3.371,04 TL maddi, 3.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildi. Ancak Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda, davacının CMK’nın 144/1-c maddesi gereğince tazminat isteyemecek kişilerden olduğu gerekçesiyle tazminat koşullarının oluşmadığından bahisle davanın reddedildiği kararı verildi. Temyiz istemi üzerine Yargıtay, istinaf başvurusunun esastan reddine ve kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi'ne iletilmesine karar verdi. Kanun maddeleri: TCK'nın 30/1-4, CMK'nın 223/3-d, CMK'nın 144/1-c, 5271 sayılı CMK'nın 302/1 ve 304/1 (7165 sayılı Kanunla Değiştirilenler).
"İçtihat Metni"
Mahkemesi:Ceza Dairesi
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, ... Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 04.12.2018 tarihli, 2018/3147 Esas, 2018/2423 Karar sayılı "... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.09.2017 tarih, 2017/359 Esas, 2017/378 Karar sayılı kararının kaldırılarak, davacının tazminat talebinin reddine" ilişkin karar davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:Tazminat talebinin dayanağı olan ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/185 Esas – 2017/191 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının çocukların cinsel istismarı suçundan 14.02.2017 – 27.04.2017 tarihleri arasında 72 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda davacı hakkında TCK’nın 30/1-4 ve CMK’nın 223/3-d maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verildiği, hükmün 05.05.2017 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;Davacının 3.500,00 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, İlk Derece Mahkemesince 3.371,04 TL maddi, 3.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu neticesinde Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılarak, hakkında ceza verilmesine yer olmadığına hükmedilen davacının CMK’nın 144/1-c maddesi gereğince tazminat isteyemecek kişilerden olduğu gerekçesi ile tazminat koşullarının oluşmadığından bahisle davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tazminat isteme koşullarının oluştuğuna ve sair nedenlere ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan ... Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi'nin 04.12.2018 tarihli, 2018/3147 Esas, 2018/2423 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK.nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için ... 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de ... Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 05.12.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.