Esas No: 2022/7902
Karar No: 2022/9467
Karar Tarihi: 05.12.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/7902 Esas 2022/9467 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2022/7902 E. , 2022/9467 K.Özet:
Davacı, nitelikli cinsel saldırı suçlamasıyla 81 gün gözaltında ve tutuklu kalmış, sonunda beraat etmiştir. Tutuklama tarihinden itibaren yetkili mahkemeye tazminat davası açmıştır. Mahkeme, davacıya 2.319,03 TL maddi ve 2.500 TL manevi tazminat ödenmesine karar vermiştir. Ancak, maddi tazminat eksik hesaplanmıştır. Davacının ayrıca vekalet ücreti talebi de kabul edilmemiştir. Davalı vekili ve davacı vekili, kararı temyiz etmişlerdir. Yapılan inceleme sonucunda, kararın isteme uygun olduğu ve davacıya 2.527,79 TL maddi ve 4.000 TL manevi tazminat ödenmesi gerektiği belirlenmiştir. Ayrıca, vekalet ücreti talebinin de kabul edilmesi ve diğer temyiz itirazlarının reddedilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 318. maddesi gereğince duruşmalı inceleme istemi reddedilmiştir. Davacı, tutuklu kaldığı süre boyunca maddi ve manevi zarara uğramış olduğundan, 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi gereğince tazminat davası açma hakkına sahiptir.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davanın niteliğine göre, davacı vekilinin duruşmalı inceleme isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 318. maddesi gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Tazminat talebinin dayanağı olan ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/196 Esas – 2015/247 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının nitelikli cinsel saldırı suçundan 29.03.2015 – 18.06.2015 tarihleri arasında 81 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 04.09.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 4.500 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden işleyecek faiz talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 2.319,03 TL maddi, 2.500,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede, maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan “2.527,79’’ TL yerine, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu altında kalacak şekilde “2.319,03’’ TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı aleyhine eksik maddi tazminata hükmolunduğu, manevi tazminatın eksik olduğu ve davacının dava dilekçesinde tutuklama tarihinden faiz talep etmesi karşısında, davacı hakkında hükmedilen maddi ve manevi tazminat miktarına tutuklama tarihi olan “30.03.2015” yerine gözaltı tarihi olan “29.03.2015” tarihinden itibaren yasal faize hükmedildiği gerekçesiyle hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, 2527,79 TL maddi, 4.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine hükmedildilmesinde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin maddi ve manevi tazminat miktarının eksik olduğuna, hükmedilen vekalet ücretinin eksik olduğuna ve sair tüm temyiz itirazlarına, davalı vekilinin, hükmedilen tazminat miktarlarının fazla olduğuna, usul ve Yasaya aykırı karar verildiğine ve sair tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 05.12.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.