Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/3028 Esas 2022/9473 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, haksız yere cezaevinde tutulduğu gerekçesiyle maddi ve manevi tazminat talep etti. Mahkeme, davacının tahliye tarihinde cezasını tamamladığını ve tazminat talep edemeyeceğini belirterek davanın reddine karar verdi. Yapılan temyiz sonucunda da kararın onanması kararlaştırıldı. Kararda, infaz aşamasında yapılan işlemlerin idari değil adli işlem olduğu ve CMK’nın 141 vd maddeleri kapsamına girdiği belirtildi.
CMK’nın 141 vd maddeleri, ceza infaz kurumlarında uygulanacak iş ve işlemleri düzenler ve çeşitli ceza uygulamaları hakkında hükümler içerir. Bu maddeler, mahkemelerin ceza infaz kurumlarına ilişkin kararlarının adli bir işlem olduğunu ve idari işlemden ayrıldığını belirler.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat



Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacının, hakkında değişik mahkemelerce verilen kesinleşmiş hapis cezalarının toplanması ve sırada bekleyen hapis cezalarının infazı sırasında 17.10.2006 tarihinde şartla tahliye olması gerekirken yanlış hesaplama sonucu 14.05.2010 tarihinde, ... Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/489 değişik ... sayılı kararıyla tahliye edildiğini bu suretle davacının 3 yıl 6 ay 27 gün boyunca cezaevinde haksız yere tutulduğunu iddia ederek 50.000,00 TL maddi ve 100.000,00 TL manevi tazminatın şartla tahliye edilmesi gereken 17.10.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tazminini talep ettiği, Uyuşmazlık Mahkemesinin 26.01.2015 tarih, 2015/9 Esas – 2015/17 Karar sayılı kararı dikkate alınarak, infaz aşamasında Cumhuriyet Başsavcılıkları ve mahkemeler tarafından şartla tahliyeye ilişkin olarak verilen karar ve yapılan işlemler ile müddetname tanzimi ve benzeri işlemlerin idari bir işlem olarak kabulünün mümkün olmadığı, adli bir işlem olduğu ve CMK’nın 141 vd maddeleri kapsamına girdiği değerlendirilerek;
Davacının tazminat talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 19.631,48 TL maddi, 60.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede, davacının, tazminat davasının dayanağı olan ceza davası infaz dosyaları içeriğine göre davacının, bihakkın tahliye tarihinin 15.09.2023 olduğu, 14.05.2010 tarihinde tahliye edildiği, bihakkın tahliye tarihinden, tahliye olduğu tarihe kadar fazladan ceza infaz kurumunda kalmadığından, davacının tazminat talep edemeyeceğinin anlaşılması karşısında davanın reddine karar verilmesi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmesi, gerekçesi ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, davacının bihakkın tahliye tarihinden, tahliye olduğu tarihe kadar fazladan ceza infaz kurumunda kalmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacının ve davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 05.12.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.