Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/6263 Esas 2022/9669 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum olmuş ve temyiz etmiş. Mahkeme, basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin kendisinde olduğu fakat uygulanmadığı belirtmiş. Sanığın 2,22 promil alkollü olduğu tespit edilmiş. Ancak hüküm gerekçesinde TCK'nın 51. maddesindeki erteleme hükümlerinin uygulanıp uygulanmaması hususu tartışılmamış ve bu nedenle hükümler BOZULMUŞTUR. Kararda, CMK'nın 230. maddesi 1-d bendinde cezanın ertelenmesi, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesi veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanması konularına yer verildiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi, TCK'nın 51. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma



Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan "Basit Yargılama Usulü" başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan "Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir." şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma üzerine incelenen kararda mahkemece basit yargılama usulünün uygulanmasına yer olmadığına karar verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanığın, kolluk tarafından yapılan yol kontrolünde güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 2,22 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
CMK'nın "Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde "Cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların" gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş olmasına rağmen, lehe hüküm talebi bulunan sanık hakkında, TCK'nın 51. maddesindeki erteleme hükümlerinin uygulanıp uygulanmaması hususunun kararda tartışılmaması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeksizin hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.12.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.