MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalılar aleyhine 24.12.2009 ve 17.05.2011 gününde verilen dilekçeler ile geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 30.05.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, 16 parsel sayılı taşınmaz lehine davalı 30 ve 18 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı tesisi isteğine ilişkindir.
Davalı 18 sayılı parsel maliki, davacının önceden diğer davalının tarlasındaki yolu kullandığını, kendisine ait tarladaki yolu kullanmadığını, sonuç olarak davacının diğer davalıya ait taşınmazdaki yolu kullanmasının daha uygun olacağını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur. Diğer davalı da davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 30 parsel sayılı davalı yönünden davanın reddine, 16 parsel sayılı taşınmaz lehine 18 parsel sayılı taşınmazdan krokide "B" harfi ile gösterilen 3 m. genişliğinde geçit hakkı tesisine ve tapuya tesciline, depo edilen bedelin davalıya ödenmesine, masrafların davacı üzerinde bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükmü, 18 parsel sayılı taşınmazın maliki ... temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davalı ..."ın sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Ancak, Türk Medeni Kanununun 747. maddesinde düzenlenen geçit hakkı ayni hak niteliğinde olmayıp bir irtifak hakkı kurulmasından ibaret olduğundan Türk Medeni Kanununun 748/3 ve 780/1 maddeleri uyarınca "tapu sicilinde taşınmazların irtifak sütununa kaydedilmesine" karar verilmesi ile
yetinilmek gerekirken geçit yerinin taşınmazdan ayrılması anlamını verecek biçimde "tapuya tesciline" şeklinde karar verilmesi doğru değildir. Ancak, yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK"nın 438/VII. maddesi gereğince hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca yerel mahkeme kararının 1 no"lu hüküm fıkrasındaki "...ve tapuya tesciline" cümlesinin hükümden çıkartılarak bunun yerine "...ve bu şekilde geçit hakkının leh ve aleyhinde kurulan taşınmazların tapu sicilinde irtifak sütununa yazılmasına" cümlesinin eklenmesine, hükmün DÜZELTİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 15.10.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.