İyi Niyet - Temerrüt Nedeniyle Tahliye - Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2005/6008 Esas 2005/9127 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı kiracı, borçlu tarafından ödenmeyen kira bedeli sebebiyle tahliye istemiş ancak davalı borçlu temerrüt nedeniyle borçlarını ödediğini savunmuştur. Mahkeme tahliye kararı vermiştir. Ancak Yargıtay, kira sözleşmesinin yenilenmesi tartışmasının olduğu konuda, davacının gecikmeli olarak açtığı davayı objektif iyi niyet kuralına uymadığı gerekçesiyle reddetmiştir. Bu nedenle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak; Medeni Kanunun 2. maddesi ve Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanunun 7. maddesi geçmektedir.

6. Hukuk Dairesi 2005/6008 E., 2005/9127 K.

6. Hukuk Dairesi 2005/6008 E., 2005/9127 K.

• İYİ NİYET
• TEMERRÜT NEDENİYLE TAHLİYE

• 4721 S. TÜRK MEDENİ KANUNU [ Madde 2 ]
• 6570 S. GAYRİMENKUL KİRALARI HAKKINDA KANUN [ Madde 7 ]

"İçtihat Metni"

İcra mahkemesince verilmiş bulunan karar borçlu tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

Davacı alacaklı tarafından davalı borçlu aleyhine başlatılan icra takibine itiraz edilmemesi üzerine davacı, mahkemeden tahliye isteminde bulunmuş, mahkemece tahliyeye karar verilmiştir. Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı vekili davanın 28.4.1998 başlangıç tarihli kira sözleşmesi gereğince 2001 yılı Şubat, Mart, Nisan, Mayıs, Haziran, Temmuz ve Eylül ayları kirası olan 665.000.000.-TL ödenmemesi üzerine hakkında icra takibine geçildiğini, ödeme emrinin tebliğinden sonra borcunu ödemediğini bildirerek kiralanandan tahliyesini istemiştir.

Davalı, takip konusu kira borcunu 31.3.2003 tarihinde ödediğini, davanın en geç temerrüt tarihini takip eden bir yıl içinde açılması gerektiğini, takibe rağmen 2002, 2003 ve 2004 yılı kiralarının belirlenerek bu yıllara ait kira parasının da davacı idarece ihtirazi kayıt ileri sürülmeksizin alındığını, bu itibarla sözleşmenin yenilendiğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

Taraflar arasında düzenlenen takibe ve davaya dayanak yapılan kira sözleşmesi 28.4.1998 başlangıç tarihli olup, akit sonu 31.12.1999 olarak kararlaştırılmıştır. Sözleşmenin niteliğine göre 1.1.2000 tarihinden itibaren yıldan yıla yenilendiği tartışmasızdır.

Davacı vekil tarafından davalı hakkında kira alacağı ve tahliye istemli olarak yapılan icra takibi üzerine düzenlenen Örnek 51 ödeme emri borçluya 30.1.2002 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilmiş olup, borçlu tarafından yasal süresi içerisinde itiraz edilmediğinden takip kesinleşmiştir. İstek 2001 yılı kirasına ilişkin olup, davalı borçlu asıl kira alacağı olan 665.000.000.- TL.yi yasal otuz günlük ödeme süresi geçirildikten sonra 31.3.2003 tarihinde ödediğinden temerrüt gerçekleşmiştir. Ne var ki dava 10.2.2005 tarihinde açılmıştır. Yeni kira yılının başlamasından üç yıla yakın süre geçtikten sonra davacının önceki dönem kira paralarının ödenmemesi sebebiyle davalının temerrüde düştüğünden söz ederek tahliye davası açmasının Medeni Kanunun 2. maddesinde belirtilen objektif iyi niyet kuralıyla bağdaşmadığının kabulü gerekir. Belirtilen nedenlerle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, kabulü ile tahliyeye karar verilmesi hatalı olmuştur.

Karar bu nedenle bozulmalıdır.

Sonuç: Kararın yukarıda açıklanan nedenle (BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 6.10.2005 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.