Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/5365 Esas 2022/9759 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan asliye ceza mahkemesinde yargılanmıştır. Mahkeme, basit yargılama usulünü uygulayarak sanığı suçlu bulmuş ve ceza vermiştir. Ancak mahkeme kararı temyiz edilmiş, yapılan incelemeler sonucunda sanık müdafinin temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Mahkeme, sanığın kusurunun ağırlığı ve suçun işlendiği yer ve zaman gibi ölçütlerin dikkate alınması gerektiğini belirtmiş ve verilen cezanın hükümde öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun olması gerektiğini vurgulamıştır. Ayrıca, sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurulmadan adli para cezasının tayin edilmesi ve sürücü belgesinin geri alınması kararının hukuka uygun olmadığı belirtilmiştir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi
- TCK'nın 61/1, 22/4, 3/1, 52/2, 53/6 maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 53/6. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama



Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan ''Basit Yargılama Usulü'' başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan ''Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda" basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada mahkemece, basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilerek sanık hakkında hüküm kurulduğu ve anılan karara sanık müdafi tarafından itiraz edilmesi üzerine, sanık hakkında tayin edilen kararın incelemesinde;
Olay günü sanığın idaresindeki özel ... otobüsü ile gündüz vakti meskun mahalde tek yönlü yolda seyir halinde iken, gidiş istikametine göre yolun sağından soluna doğru karşıdan karşıya geçmek isteyen yaya aracının sağ ön kısmı ile çarpması sonucu, katılan yayanın vücudunda 5. derecede kırık ve yüzünde sabit iz oluşacak şekilde yaralandığı olayda,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusura, mahkumiyet kararının kanuna aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine,ancak;
1-TCK'nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, yaralanmanın niteliği, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK'nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın, bir kişinin nitelikli şekilde yaralanmasından asli kusuru ile sorumlu olduğu somut olayda, sanık hakkında belirlenen temel cezanın asgari hadde fazla yaklaşmak suretiyle tayin edilmesi nedeniyle sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesi,
2-TCK’nın 52/2 maddesinde, ‘’bir gün karşılığı adli para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak takdir edilir‘’ denilmekle mesleği şöforlük olup, 23.12.2021 tarihli celsede kimlik beyanı sırasında belirttiği 6500 TL olan maaşı dikkate alınarak sanık hakkında tayin edilen 375 gün adli para cezasının bir gün karşılığının 50-TL den belirlenmesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
3-5237 sayılı TCK'nın 53/6. maddesinde; belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceğinin düzenlendiği; sanığın sürücü belgesi bilgileri incelendiğinde, aynı belge numarası adı altında E ve A2 sınıfı sürücü belgesinin bulunduğu, aynı zamanda mevcut sürücü belgesi sınıflarının birbirleri yerine ikamesinin söz konusu olmadığı, dolayısıyla sanık hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, yargılamaya konu kazayı idaresindeki otobüs ile yaptığı ve bu nedenle sanığın somut olaya konu taksirle yaralama suçu sebebiyle E ve A2 sınıfı sürücü belgesinin geri alınamayacağı gözetilmeden, sanığa ait sürücü belgesinin ilgili madde hükmünün amacına aykırı şekilde geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 08/12/2022 tarihinde oy birliğiyle ile karar verildi.