MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 12.03.2007 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 24.05.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, 574 parsel sayılı taşınmazının genel yola bağlantısının bulunmadığını ileri sürerek, davalılara ait 575 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişinin 31.10.2011 tarihli raporunda davacı taşınmazı yararına, davalılara ait taşınmazlardan “D” harfi ile gösterilen yerden geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir
Hükmü, davalılar temyiz etmiştir.
Türk Medeni Kanununun 747/2 maddesi gereğince geçit isteği, önceki mülkiyet ve yol durumuna göre en uygun komşuya, bu şekilde ihtiyacın karşılanmaması halinde geçit tesisinden en az zarar görecek olana yöneltilmelidir. Zira geçit hakkı taşınmaz mülkiyetini sınırlayan bir irtifak hakkı olmakla birlikte, özünü komşuluk hukukundan alır. Bunun doğal sonucu olarak yol saptanırken komşuluk hukuku ilkeleri gözetilmelidir. Geçit gereksiniminin nedeni, taşınmazın niteliği ile bu gereksinimin nasıl ve hangi araçlarla karşılanacağı davacının sübjektif arzularına göre değil, objektif esaslara uygun olarak belirlenmeli, taşınmaz mülkiyetinin sınırlandırılması konusunda genel bir ilke olan fedakârlığın denkleştirilmesi prensibi dikkatten kaçırılmamalıdır.
Uygun güzergah saptanırken önemle üzerinde durulması gereken diğer bir yön ise, aleyhine geçit kurulan taşınmaz veya taşınmazların kullanım şekli ve bütünlüğünün bozulmamasıdır. Şayet başka türlü geçit tesisi olanaklı değil ise bunun gerekçesi kararda açıkça gösterilmelidir.
Davacı taşınmazının mutlak geçit ihtiyacı içinde bulunduğu sabittir. Ancak, bu ihtiyacı karşılamak için üzerinde geçit kurulan 575 parsel sayılı taşınmazın kullanım bütünlüğü bozularak geçit hakkı tesis edilmesi doğru görülmemiştir. Mahkemece, yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda, mevcut rapor üzerinde belirlenen diğer alternatifler değerlendirilerek veya bu rapor yeterli görülmezse teknik bilirkişilerden ek rapor alınarak ya da yeniden keşif yapılarak alınacak rapor ile davacı parseli lehine üzerinden geçit kurulacak parsellerin bütünlükleri bozulmayacak şekilde yeni alternatifler belirlenmeli, geçit oluşturulurken üzerinden geçit irtifakı kurulacak parsellere ait tapu kayıtlarından parsel malikleri tespit edilmeli, davada yer almayan parsel malikleri varsa davada yer almalarını sağlanmak üzere davacıya imkan verilmeli ve üzerinden geçtiği taşınmazların kullanım bütünlüğünü bozmayacak en uygun güzergahtan geçit kurulmalıdır.
Karar açıklanan nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 10.10.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.