Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/8361 Esas 2022/9793 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, alkol alarak araç kullanırken hız limitinin olduğu ve tehlikeli bir viraja geldiği yerde direksiyon hakimiyetini kaybederek kaza yaptı ve bir kişinin yaralanmasına sebep oldu. Mahkeme, sanığın tam kusurlu olduğunu ve basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmayı haksız yere meydana getirdiğini tespit etti. Sanığın adli para cezasını ödememesi durumunda infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği belirtildi ve TCK'nın 52/4 maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesinin uygulanması gerektiği açıklandı. Ancak sürücü belgesinin geri alınması kararı, sanığın sınıfı belirtilmeksizin alınması ve amacına aykırı olması nedeniyle bozuldu ve TCK'nın 53/6 maddesi uyarınca sürücü belgesinin B sınıfı için geri alınmasına karar verildi.

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama



Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü 286 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın idaresindeki araçla yerleşim yeri içinde, iki şeritli, iki yönlü, hız limitinin 50 km/s olduğu, asfalt kaplama, eğimsiz yolda gündüz vakti seyir halindeyken tehlikeli viraja geldiğinde direksiyon hakimiyetini kaybederek yol kenarında banket dışında bulunan direklere çarpması şeklinde meydana gelen ve kaza esnasında yol kenarında yürümekte olan katılanın araçtan sıçrayan sıvılar sebebiyle yaralanması ile neticelenen; sanığın tam kusurlu olarak bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Mahkemece bozmaya uyma kararı verilmeden yargılamaya devamla hüküm kurulması, yasaya aykırı olmakla birlikte ilamda gösterilen esaslara uygun karar verildiği anlaşılmakla, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına eylemli uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK'nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği; sanığın sürücü belgesi bilgilerinin incelendiğinde, aynı belge numarası adı altında hem B sınıfı hem de A1 sınıfı sürücü belgesinin bulunduğu, sanık hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, yargılamaya konu kazayı idaresindeki otomobil ile yaptığı ve bu nedenle sanığın somut olaya konu taksirle yaralama suçu sebebiyle A1 sınıfı sürücü belgesinin geri alınamayacağı gözetilmeden, sanığa ait sürücü belgesinin sınıfı belirtilmeden ve ilgili madde hükmünün amacına aykırı şekilde geri alınmasına karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün TCK'nın 53/6 maddesinin uygulanmasına ilişkin 2. fıkrasının 7. paragrafına “B sınıfı” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 12/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.