Kiralananın Tahliyesi - Yargılama Giderleri - Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2009/13591 Esas 2009/1629 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, dükkanın eşine yapılan kira sözleşmesinin sona erdiğini belirterek, davaya devam eden davalıyı tahliye etmesini istemiştir. Ancak mahkeme, dava konusuz kaldığından tahliye konusunda karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Davalı, kararı temyiz etmiştir. Ancak mahkeme, davalının eczacılık mesleğini sürdürmesi nedeniyle, 6570 sayılı Kanun'un 13. maddesi gereğince tahliye davası açılamayacağına hükmetmiştir. Bu nedenle, davalı aleyhine vekalet ücreti ve yargılama giderlerine hükmedilmesi gerekmeyecektir.
6570 Sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanun'un 13. maddesi, kiracıların ve ortakları ile aynı meslek veya sanatları sürdürecek olan mirasçıları ve ölen kiracı ile birlikte ikamet edenleri, tamamen uyulduğu sürece aleyhlerine tahliye davası açılamayacağını belirtir.

6. Hukuk Dairesi 2009/13591 E., 2009/1629 K.

6. Hukuk Dairesi 2009/13591 E., 2009/1629 K.

• KİRALANANIN TAHLİYESİ
• YARGILAMA GİDERLERİ

• 6570 S. GAYRİMENKUL KİRALARI HAKKINDA KANUN [ Madde 13 ]

"İçtihat Metni"

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar, davalı Aynur tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü.

Uyuşmazlık, 6570 sayılı Kanun"un 13. maddesi gereğince tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece, dava konusuz kaldığından, tahliye konusunda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi üzerine, hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı vekili, dava dilekçesinde, müvekkiline ait dükkanın, davalının eşine yapılan 01.01.1996 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesi ile kiraya verildiğini, kiracı Aydın"ın Şubat 2008 yılında öldüğünü, davalıya keşide edilen ihtarname ile kira akdinin devam ettirilmeyeceğinin bildirildiğini, ancak davalının kiralananı tahliye etmediğini belirterek, kira ilişkisinin bittiğinin tespiti ile davalının tahliyesini istemiştir. Davalı, davacının 6570 sayılı Kanun"da belirtilen tahliye sebeplerinden birine dayanmadığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.

Taraflar arasında uyuşmazlık konusu olmayan 01.01.1996 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesi, davacı ile davalının eşi Aydın arasında yapılmış olup, taşınmaz eczane olarak kullanılmak üzere kiralanmıştır. Davalı, kiracı eşinin ölümünden sonra kiralananda aynı işi yapmaya devam edeceğini davacıya bildirmiştir. 6570 sayılı Kanun"un 13. maddesinde, kiracılar ve ortaklarıyla sanat, meslek ve ihtisasları dolayısıyla aynı meslek veya sanat idame ettirecek olan mirasçıları ve meskenlerde ölen kiracı ile birlikte ikamet edenler tarafından tamamen riayet edildiği müddetçe aleyhlerine tahliye davası açılamayacağı hükme bağlanmıştır. Somut olayda, ölen kiracı eşi gibi kendisi de eczacı olan davalının, yasanın tanıdığı olanaktan faydalanarak kiralananda eczacılık mesleğini sürdürmesi karşısında, hakkında tahliye davası açılamayacağından davanın açılmasına sebebiyet verdiği kabul edilemez. Bu nedenle, davalı aleyhine vekalet ücreti ve yargılama giderlerine hükmedilmesi doğru değildir.

Hüküm, bu nedenle bozulmalıdır.

Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK"nın 428. maddesi uyarınca hükmün ( BOZULMASINA ), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 03.03.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.