MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
KARAR TARİHİ :16.2.2010
ÜÇÜNCÜ ŞAHIS :

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Uyuşmazlık, süre bitimi ve iş yeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesine ilişkindir. Mahkemece süre bitimi nedeniyle davanın kabulüne, kiralananın tahliyesine karar verilmesi üzerine hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde,davalının kiralananda bir yıldır yıllık 1.500 TL bedelle kiracı olduğunu, sözleşmenin 30.9.2008 tarihinde sona erdiğini, akdin bitiminden önce yeni dönemde sözleşmenin yenilenmeyeceğinin davalıya 26.8.2009 tarihli ihtarname ile bildirilmesine karşın sonuç alınamadığını belirterek, davalının kiralanandan tahliyesini talep etmiştir. Davalı, davanın yersiz ve dayanaksız açıldığını,taşınmazın gerçek sahibinin ... olup kendisi ile 1.12.2002 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi yaptıklarını, davacının keşide ettiği ihtarnamede ise akdin 30.9.2009 tarihinde sona ereceğinden söz ettiğini, aralarında böyle bir sözleşmenin bulunmadığını, mülk sahibinin 2007 yılında ölümünden sonra oğlu olan... ile tarihsiz bir sözleşme düzenlediğini, 2002 yılından beri tüm kira bedellerini ödediğini, ... mirasçıları ile yapılmış bir kira sözleşmesinin bulunmadığını, davanın açılabilmesi için diğer varislerin de onayının alınmasının gerektiğini belirterek, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Dava konusu edilen dükkan kiralayan varisler adına... tarafından 30.9.2008 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi ile davalıya kiralanmıştır. Sözleşmede kiralananın iş yeri olarak kullanılacağı kararlaştırılmıştır. Sözleşme içeriğinden kiralananın 6570 Sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanun hükümlerine tabi olduğu anlaşılmaktadır. Aynı yasanın 11. maddesi gereğince kiracı kira süresinin bitiminden en az onbeş gün önce kiralananı tahliye edeceğini kiralayana yazılı şekilde bildirmek suretiyle sözleşmeyi feshetmediği takdirde, sözleşme aynı şartlarla bir yıl daha uzamış sayılır. 6570 Sayılı Yasa kiralayana süre bitimi nedeniyle sözleşmeyi fesih hakkı tanımadığı gibi, 7. maddesinde de tahliye sebeplerini sınırlı olarak saymıştır. Bu yasada ve Borçlar Kanunu’nda gösterilen haller dışında tahliye kararı verilemez. Bu itibarla
mahkemece 6570 Sayılı Kanun kapsamında kalan yerin kira süresinin sona ermesi gerekçesi ile tahliyesine karar verilmesi doğru değildir. Bununla birlikte davacı, dava açılmadan önce keşide ettiği ihtarname ile kiralananı depo olarak kullanacağından ihtiyacı olduğunu belirtmiş, dava dilekçesinde de iş yeri ihtiyacı nedeniyle de tahliye isteminde bulunmuştur.Bu durumda mahkemece davacının iş yeri ihtiyacı nedeniyle tahliye talebi üzerinde durularak ,bu konuda taraf delillerinin sorulup toplanmasından sonra işin esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 22.6.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.