Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/18269 Esas 2013/17250 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/18269
Karar No: 2013/17250
Karar Tarihi: 05.12.2013

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/18269 Esas 2013/17250 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, müvekkilinin ölümü sonrası davalı sigorta şirketinden poliçe teminat bedelinin ödenmediğini iddia ederek dava açtı. Davalı ise sigortalının kanser hastalığına sahip olduğunu ve bunu gizlediğini savunarak davanın reddini istedi. Sigorta Tahkim Komisyonu, davacının talebini kabul ederek davalıdan 15.000 TL tahsil edilmesine karar verdi. Temyizde, Sigortacılık Kanunu'nun 30. maddesi gereği 40.000 TL'nin altındaki kararlara karşı temyiz yoluna gidilemeyeceği belirtildiği için davalının temyiz talebi reddedildi.
Sigortacılık Kanunu'nun 30. maddesi, uyuşmazlıkların hakem tarafından çözülmesine izin verir. Eğer açık ve yazılı bir sözleşmede daha yüksek bir tutar belirlenmemişse, hakemin verdiği kararlar her iki taraf için kesindir. Ancak 40.000 TL'nin üzerindeki kararlar için temyize gidilebilir.
17. Hukuk Dairesi         2013/18269 E.  ,  2013/17250 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tahkim davası hakkında Sigorta Tahkim Komisyonu tarafından verilen 06.09.2013 gün, 2013/1209-56 Esas, 2013/1746 Karar sayılı kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacılar vekili, müvekkillerinin kanuni mirasçısı ... ’ın davalı tarafından hayat sigorta sözleşmesi ile sigortalı olduğunu, muris ... ’nin poliçe tanzim tarihinden sonra kanser hastalığına bağlı olarak vefat ettiğini, davalının ödeme yapmadığını ileri sürerek, poliçe teminat bedeli 15.000 TL’nin 07.03.2013 tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalı Vakıf Emeklilik A.Ş. vekili, sigortalının kanser hastalığının poliçe tanzim tarihinden önce başladığını, sigortalının poliçe tanzimi sırasında bu durumu gizlediğini, rizikonun teminat kapsamında olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
    Sigorta Tahkim Komisyonunca, tüm dosya kapsamına göre talebin kabulüyle 15.000 TL’nin 07.03.2013 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Dava, hayat sigortası poliçesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.
    14.06.2007 tarih, 26552 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve aynı tarihte yürürlüğe giren 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30. maddesinin 12. fıkrasına göre, “Uyuşmazlığa düşen taraflar arasında, açık ve yazılı şekilde yapılması gereken sözleşme ile daha yüksek bir tutar belirlenmemişse, hakemin verdiği kırk bin Türk Lirasına kadar
    olan kararlar her iki taraf için kesindir. Kırk bin Türk Lirasının üzerindeki kararlar için temyize gidilebilir.” Temyize konu karar, anılan Yasa’nın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
    SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin hakem kararına ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 05.12.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.








    Hemen Ara