MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Uyuşmazlık konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6570 sayılı yasanın 7/b-c-ç maddelerine dayanan tahliye davasının anılan yasa maddeleriyle İc.İf.K.272.maddesinin kıyasen uygulanması ve yerleşmiş içtihatlar uyarınca kira akdinin hitamını takip eden bir ay içinde açılması gerekir. Daha önce veya bir aylık dava açma süresi içinde tahliye iradesi kiracıya bildirilmişse bu irade açıklaması süreyi koruyacağından bu bildirimi takip eden dönemin sonuna kadar dava açma hakkı saklı tutulmuş sayılır. Bu gibi durumlarda aktin başlangıcı olan ayın kirasının ihtirazı kayıtlı alınıp alınmaması önemli değildir.
6570 Sayılı Yasanın 1.maddesi kapsamına giren süresiz sözleşmelerde dava süresi Borçlar Kanununun 262.maddesine göre belirlenir. Anılan madde uyarınca altı (6) aylık bir dönem için üç ay önceden kiracıya feshi ihbar tebliğ ettirilmesi ve bu dönemin sonunda tahliye davası açılması gerekir. Bu gibi yerlerde Borçlar Kanunu kapsamına giren yerlerden farklı olarak tahliyeye karar verilebilmesi için feshi ihbar yeterli olmayıp davanın sebebine göre ileri sürülen iddianın kanıtlanması zorunludur. Bu cihet kamu düzenine ilişkin olduğu için davalı tarafça ileri sürülme şartı aranmaksızın mahkemece kendiliğinden nazara alınması icap eder.
Olayımıza gelince; taraflar arasındaki ilk uyuşmazlık kira sözleşmesinin başlangıç ve süresi ile ilgili olup öncelikle davanın sürede açılıp açılmadığının tespiti yönünden bu hususun açıklığa kavuşturulması gerekir.
Davanın süresinde açılıp açılmadığının tespiti için öncelikle akdin başlangıcının, süresinin, böylece sona eriş tarihinin bilinmesi gerekir. Kural olarak kira sözleşmesinin varlığı ve süresini davacı kiralayanın kanıtlaması gerekir. Bu durumda davacının bu tarihleri bildirmesi gerekir. Davalı karşı çıkarsa bu cihetin bir hadise olarak çözümlenmesi, bu konuda taraf delillerinin toplanması gerekir. Mahkemece bu husus üzerinde durulmadan işin esası hakkında karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, davacının sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 29.04.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.