Kiralananın Tahliyesi - Yeniden İmar Ve İnşaa - Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2003/1046 Esas 2003/1230 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, kiralanırın depremden zarar gördüğünü ve gülendirme projesi için tahliye edilmesi gerektiğini iddia ederek davalıyı mahkemeye vermiştir. Davalı ise kira süresinin sona erdiğini ve geçici tahliyenin yeterli olacağını savunmuştur. Mahkeme, davacının delillerini yetersiz bulduğu gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Ancak Yargıtay, davacının kanuna uygun bir dava açtığını ve mahkemenin hatalı bir karar verdiğini belirterek kararı bozmuştur.
818 sayılı Borçlar Kanunu madde 251, kiralananın tahliyesi için açılacak davaları düzenlemektedir.
6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanun madde 7 ise, kiralanırın esaslı bir şekilde tamir, tevsi veya tadil için belediyece onaylı bir proje gösterilmeden tahliye edilemeyeceğini belirtmektedir.

6. Hukuk Dairesi 2003/1046 E., 2003/1230 K.

6. Hukuk Dairesi 2003/1046 E., 2003/1230 K.

• KİRALANANIN TAHLİYESİ
• YENİDEN İMAR VE İNŞAA

• 818 S. BORÇLAR KANUNU [ Madde 251 ]
• 6570 S. GAYRİMENKUL KİRALARI HAKKINDA KANUN [ Madde 7 ]

"İçtihat Metni"

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde duruşmalı olarak temyiz edilmiş ancak dava duruşmalı işlerden olmadığından reddine karar verildikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

Dava yeniden imar ve inşaa sebebiyle kiralananın tahliyesine ilişkindir., Mahkeme istem gibi karar vermiş hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.

Davacı vekili, dava dilekçesinde daya konusu kiralanırım 12 Kasım 1999 tarihinde bölgede meydana gelen depremde hasar gördüğünü, yapılan tesbitlerde binanın 1998 deprem yönetmeliğinin getirdiği koşulları taşımadığını ve binada güçlendirme projesinin uygulanmasının gerektiğinin tesbit edildiğini, dava konusu otel binasında güçlendirme projesinin uygulanabilmesi için davalının kiralanandan tahliyesini istemiştir. Davalı vekili ise davanın süresinde açılmadığını, kira akdinin süresinin 10 yıl olarak belirlendiğini, bu 10 yıllık sürenin geçtiğini, aktin belirsiz süreli olarak yenilendiğini, davanın Borçlar Kanunun 262. maddesindeki sürelere uyarak açılması gerektiğini, binanın hasar görmediğini, güçlendirme çalışmasının yapılmasının geçici tahliye ile mümkün olabileceğini savunarak davanın reddini savunmuştur. P... T.A.Ş. davacı yanında müdahil olarak davaya katılarak tahliye istemiştir.

Davacı vekili 6570 sayılı Kanunun 7/ç maddesine göre davasını açmış ise de binaya ait esaslı surette tamir, tevsi veya tadil için belediyece onanmış bir proje ibraz etmediği gibi ibraz ettiği güçlendirme projesinin ise yerine uygulanmasının bir zorunluluk olmadığı bilirkişilerce belirtildiğine ve Borçlar Kanununun 251. maddesi gereğince açılmış bir dava olmadığına göre davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olmuştur.

Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.

Sonuç: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle (BOZULMASINA) ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 10.3.2003 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.