Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/1719 Esas 2022/35 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/1719
Karar No: 2022/35
Karar Tarihi: 17.01.2022

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/1719 Esas 2022/35 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Konya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen davada, davacılar sıra cetvelinin iptalini talep etmişlerdir. Sıra cetveline giren tutarın 25.980,73 TL olduğu belirtilmiştir. Konuyla ilgili olarak Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından temyiz dilekçesinin reddedilebileceği veya Yargıtay tarafından reddedilebileceği ifade edilmiştir. Bu nedenle, temyiz isteminin işleme konulmayacağına karar verilmiştir.
Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şunlardır: 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesi, 5311 sayılı Kanun'un 25. maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ve 7165 sayılı Kanun'un 1. ve 2. maddesi. Bu kanun maddeleri ile temyiz kesinlik sınırının tutarları belirtilmiştir.
6. Hukuk Dairesi         2021/1719 E.  ,  2022/35 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Konya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
    - K A R A R -
    02.03.2005 tarihli 5311 sayılı Kanun'un 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri 10.000 TL'yi geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.16.2016 tarihinden itibaren 40.000 TL'ye, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun'un 1. ve 2. maddesi ile 28.02.2019 tarihinden itibaren 58.800 TL'ye, 01/01/2020 tarihinden itibaren de 72.070 TL, 01.01.2021 tarihinden itibaren 78.630,00 TL'ye çıkarılmıştır.
    Somut olayda asıl ve birleşen davalarda davacılar sıra cetvelinin iptalini talep etmektedir. Sıra cetveline giren tutar ise 25.980,73 TL'dir. Uyuşmazlık konusu miktar, bölge adliye mahkemesinin karar tarihi olan 05.02.2020 tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının altına kalmaktadır. Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtayca temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz istemlerinin mahkeme hükmünün kesinlik sınırının altında kalması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edenlere iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine kararın bir örneğinin de Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 17.01.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara