İftira - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2019/3 Esas 2019/3 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3
Karar No: 2019/3
Karar Tarihi: 29.01.2019

İftira - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2019/3 Esas 2019/3 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Yumurtalık Asliye Ceza Mahkemesi, sanık hakkında iftira suçundan mahkumiyet kararı vermiş, ancak Yargıtay 9. Ceza Dairesi kararı bozmuştur. Yeni bir tanık dinlendikten sonra mahkeme, ilk hükümde yer almayan yeni ve değişik bir gerekçeye dayanarak Yargıtay 9. Ceza Dairesi'nin bozma kararına direnmiş ve sanık mahkum edilmiştir. Karara yapılan temyiz başvurusu üzerine dosya Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre, bozma kararı doğrultusunda yapılan yeni bir karar olan direnme kararı, özde direnme kararı değildir. Dairemiz bu sebeple görevsizlik kararı vermiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 307. maddesi
- 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanununun 27. maddesi
- Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararı
- Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A(5)
- Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 02.05.2018 tarihli ve 48-110 sayılı emsal kararı
- 6763 sayılı Kanun'un 36. maddesi
9. Ceza Dairesi         2019/3 E.  ,  2019/3 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : İftira
    Hüküm : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

    Sanık hakkında Yumurtalık Asliye Ceza Mahkemesinin 25.04.2013 tarihli ve 2012/76-2013/31 sayılı kararı ile iftira suçundan mahkumiyet kararı verildiği, bu kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 11.11.2014 tarihli ve 2014/6470-2014/11333 karar sayılı ilamı ile bozulduğu, bozma ilamından sonra mahkemece yeni tanık dinlendiği, Yumurtalık Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 05.03.2015 tarihli ve 2015/3-2015/61 sayılı karar ile ilk hükümde yer almayan yeni ve değişik bir gerekçeye dayanılarak Dairemizin bozma kararına direnildiği belirtilip mahkumiyet kararı verildiği, hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın Yargıtay 16. Ceza Dairesine gönderildiği, temyiz edilen direnme kararını incelemek ve direnmenin eylemli uyma niteliğinde olup olmadığını belirlemek yetkisinin Yargıtay Ceza Genel Kuruluna ait olduğu gerekçesiyle Yargıtay 16. Ceza Dairesi tarafından 23.12.2015 tarihli ve 2015/4747-2015/5210 sayılı karar ile dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderildiği, 02.12.2016 tarihli 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 36. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesi uyarınca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından 14.12.2016 tarihli ve 2016/315-2016/1944 sayılı karar ile dosya Dairemize gönderildiği, Dairemiz tarafından iş bölümü değişikliği nedeniyle 19.01.2017 tarihli ve 2017/39-2017/75 sayılı kararı ile dosya Yargıtay 16. Ceza Dairesine gönderildiği, Yargıtay 16. Ceza Dairesi tarafından da iş bölümü değişikliği nedeniyle 22.03.2017 tarihli ve 2017/761-2017/3188 sayılı gönderme kararı ile dosya Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderildiği, bozma kararları üzerine verilen direnme kararları, kararına direnilen Daireye gönderilir hükmü uyarınca temyiz inceleme görevi daha önceden dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesine ait olduğu gerekçesiyle anılan Daire de 09.01.2019 tarihli ve 2017/10774-2019/229 sayılı görevsizlik kararıyla dosyayı Dairemize gönderildiği, Ceza Genel Kurulu"nun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi; bozma kararı doğrultusunda işlem ve uygulama yapmak, bozma kararında tartışılması istenen hususları tartışmak, bozma sonrasında yapılan araştırmaya, incelemeye, toplanan yeni kanıtlara dayanmak veya ilk kararda yer almayan daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak suretiyle verilen direnme kararı özde direnme kararı olmayıp bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir karar olduğu ve Yargıtay 8. Ceza Dairesince, Dairemizin 11.11.2014 tarihli ve 2014/6470-2014/11333 sayılı kararına karşı direnme kararı olduğu belirtilmiş ise de; 11.11.2014 tarihli karardan farklı temyize tabi yeni bir hüküm kurulduğu belirlenerek yapılan incelemede;
    Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihine, 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanununun 27. maddesi hükmü ile 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A(5)"de yer alan "Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar, ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay"a gelmesi halinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından incelenir" hükmüne ve Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 02.05.2018 tarihli ve 48-110 sayılı emsal kararına göre işin incelenmesi Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, ilgili Dairenin de karşı görevsizliğinin bulunması nedeniyle dosyanın görevli dairenin belirlenmesi için Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesine, 29.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara