Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2022/318 Esas 2022/201 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir ticari dava için yapılan temyiz başvurusu reddedildi. Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi'nin kararı kesin olduğu için temyiz edilemez. Kanunlar gereği, 2021 yılı için temyiz kesinlik sınırı 78.630,00 TL olarak belirlenmiştir. Davacı, 57.282,37 TL tutarındaki reddedilmiş dava için temyiz başvurusunda bulundu ancak kesinlik sınırında kaldı. Kanuni süre geçtikten sonra verilen veya kesin olan bir karara yapılan temyiz başvurusu reddedilir. Kurala göre, dosya Yargıtay'a gönderildiğinde inceleme yapılmaksızın temyiz talebinin reddine karar verilebilir. Kararda belirtilen kanun maddeleri: HMK 362/1-a, HMK 6763, HMK'nın ek 1. Madde, HMK 346/1 ve 366, HUMK.

MAHKEMESİ : Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
-KARAR-
HMK 362/1-a maddesi ve 6763 sayılı Kanun’un 42. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesinin miktar veya değeri kırkbin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararları verildiği anda kesin olup, temyiz edilemez. HMK’nın ek 1. madde gereğince bu miktar 2017 ve sonrası yıllarda her yıl yeniden değerlendirme oranında artırılacaktır. Bu hükümlere göre hesaplama yapıldığında Bölge Adliye Mahkemesi kararları yönünden 2021 yılı için temyiz kesinlik sınırı 78.630,00 TL’dir.
Yukarıda sözü edilen kurallar ve yapılan açıklamalarla birlikte değerlendirildiğinde; somut olayda 57.282,37 TL’nin tahsili talep edilmiş, ilk derece mahkemesince davanın reddine karar verilmiş, red kararı yönünden davacı istinaf başvurusunda bulunmuş, Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince davanın reddine karar verilmiş ve bu hükme karşı davacı tarafından temyiz başvurusunda bulunulmuştur. Bu durumda temyiz başvurusu Bölge Adliye Mahkemesi kararı ile reddine karar verilen 57.282,37 TL için yapılmış olduğundan Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihine göre temyiz eden yönünden kesinlik sınırı altında kalmaktadır.
Temyiz dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi temyiz dilekçesinin reddine karar verir ve 344'üncü maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder (HMK 346/1 ve 366). Temyiz edilen karar kesin olduğu halde bu konuda inceleme yapılıp karar verilmeksizin dosya Yargıtaya gönderilmiş ise 01.06.1990 tarih 1989/3 Esas, 1990/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir. Bu İçtihadı Birleştirme Kararı HUMK hükümleri nedeniyle verilmiş olsa da HMK’daki benzer düzenlemeler de aynı yorum ve sonucu doğurduğu için HMK hükümlerine göre temyiz yönünden de uygulanması gerektiğinden temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin, Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi kararının miktar itibarıyla kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 20.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.