Ankara Ceza Avukatı Web Sitesi - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/2972 Esas 2015/3972 Karar Sayılı İlamı

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/2972 Esas 2015/3972 Karar Sayılı İlamı

21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2972
Karar No: 2015/3972
Karar Tarihi: 15.10.2015

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/2972 Esas 2015/3972 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Mahkeme, resmi belgede sahtecilik suçundan yargılanan bir sanığın temyiz itirazlarını reddetti. Ancak, sanığın yerinde görülmeyen bir itirazıyla ilgili olarak 5237 sayılı Kanun'un 53. maddesinin uygulamasında yanlışlık olduğunu belirledi. Bu maddeye göre, 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğu, koşullu salıverilen hükümlülerin kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabilir. Mahkeme, bu hususun düzeltilmesi gerektiğine karar verdi ve hükmün bu noktada düzeltilerek onaylanmasına karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8. maddesi, 1412 sayılı Koşullu Salıverilme ve Yardım Merkezleri Kanunu'nun 322. maddesi'dir.

21. Ceza Dairesi 2015/2972 E. , 2015/3972 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 11 - 2012/46207
MAHKEMESİ : Diyarbakır 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/11/2011
NUMARASI : 2011/396 (E) ve 2011/780 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik

Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında, 5237 TCK"nun 58. maddesi gereğince mükerrirler hakkındaki infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak; 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine, “53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkranın diğer bentlerinde yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.10.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.