Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/2124 Esas 2019/213 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2124
Karar No: 2019/213
Karar Tarihi: 17.01.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/2124 Esas 2019/213 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı banka, davacı aleyhine başlatılan icra takibinin dayanağı olan tarımsal krediler ikraz sözleşmesindeki imzanın davacıya ait olmadığını, dolayısıyla takipten doğan borçlarının bulunmadığını iddia etmiştir. Yapılan yargılamada, mahkeme tarafından grafolog bilirkişi raporu alınarak imzanın davacıya ait olmadığı tespit edilmiş ancak raporun yeterli incelemeyi içermediği gerekçesiyle karar bozulmuştur. Yargılamanın yenilenerek davacının davaya konu sözleşme tarihinden önceki dönemlerde yetkili merciler önünde attığı imza örnekleri gibi ilave delillerin de göz önünde bulundurularak karara varılması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri: Kararda herhangi bir kanun maddesi belirtilmemiştir.
19. Hukuk Dairesi         2017/2124 E.  ,  2019/213 K.

    "İçtihat Metni"



    Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - KARAR -
    Davacı vekili, davacı aleyhine başlatılan icra takibine esas 15/12/2000 tarih ve 2000/35 sayılı tarımsal krediler ikraz sözleşmesindeki imzanın davacıya ait olmadığını, davacının davalı bankadan hiçbir zaman kredi kullanmadığını ileri sürerek, takibe esas sözleşmeden dolayı davalıya borçlu bulunmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davaya cevap vermemiş, duruşmada davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkemece, yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davaya konu sözleşmedeki imzanın davacı eli ürünü olmadığının anlaşıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
    Dava, 15.12.2000 tarihli sözleşmedeki imzanın sahte olduğu iddiasına dayalı olarak açılan menfi tespit davasıdır. Mahkemece grafolog bilirkişiden alınan raporda anılan sözleşme tarihinden sonraki belge asılları incelenerek imzanın davacıya ait olmadığının tespit edildiği bildirilmiştir. Oysa ki anılan rapor bu haliyle mukayese belgeler açısından yeterli incelemeyi içermemektedir. Bu durumda, davacının davaya konu sözleşme tarihinden önceki dönemlerde yetkili merciler önünde attığı imza örneklerini içeren belgelerin asılları da getirtilerek sözleşmede davacıya atfen atılan imzanın davacıya ait olup olmadığı konusunda yeniden bilirkişi raporu alınması gerekirken, bu hususlar gözetilmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
    SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 17/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara