Esas No: 2018/6947
Karar No: 2020/8052
Karar Tarihi: 09.12.2020
Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/6947 Esas 2020/8052 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi, Kal Ve Ecrimisil
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Davacı vekili, müvekkiline ait dava konusu taşınmazları davalının yıllardır kullandığını, taşınmazları sahiplenerek davacıyı taşınmazlara sokmadığını belirterek, elatmanın önlenmesini, 2.000 TL ecrimisilin davalıdan faiziyle tahsilini, taşınmazlar üzerindeki yapıların kal"ini talep etmiştir.
Davalı, taşınmazları kullanmadığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, elatmanın önlenmesi, kal ve ecrimisil isteğine ilişkindir.
1. Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davalı tarafın aşağıda belirtilen hususlar dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Davalı tarafın 54 parsel sayılı taşınmaza yönelik temyiz itirazlarına gelince; dosyanın incelenmesinde, 08.03.2016 tarihinde yapılan keşifte davacı asilin bu parsele ilişkin gösterdiği yerin parselin 20-30 metre daha ilerisine isabet ettiği, fen bilirkişisinin uygulaması ile parselin bulunabildiği, taşınmazın Kuzey ve Doğu sınırlarında yer yer eski çit ve çalılıkların bulunduğu ve uzun zamandır kullanılmamış olduğunun Mahkemece gözlemlendiği, tanık ifadelerine göre de taşınmaz daha evvel davalı tarafça kullanılmışsa da 10-15 yıldır boş bırakılmış olduğu anlaşılmaktadır.
O halde, 54 parsel sayılı taşınmazın davalı tarafından kullanılmadığı, kal"ine karar verilen çit ve çalılıkların da taşınmaz sınırında bulunup kullanıma engel olmadığı anlaşıldığından; Mahkemece, bu taşınmaza yönelik taleplerin reddi gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile Yerel Mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, davalının sair temyiz itirazlarının (1) nolu bentte yazılı nedenlerle reddine, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 09.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.