Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/3385 Esas 2022/693 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Hukuk Dairesi, bir davanın temyiz başvurusu sonucunda verilen kararı inceledi. Konu, bir eser sözleşmesinden kaynaklanan haksız kesilen gecikme cezasının iadesi ile döviz kurunun yanlış hesaplanması nedeniyle oluşan bakiye iş bedelinin tahsili talebi idi. Mahkemece verilen karar kısmen kabul edilmişti. Ancak, temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede, kararın hatalı değerlendirme üzerine verildiği tespit edildiği için karar bozuldu. İlgili kararın kaldırıldığına dair kararda, HMK 355. maddeye göre kamu düzenine aykırılık hallerinin resen gözetildiği ve istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak inceleme yapılacağı belirtildi. Ayrıca, HMK 373/1 maddeye göre dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verildi.

Ankara 5. Asliye Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen kararın temyizen tetkiki taraflar vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Dava eser sözleşmesinden kaynaklanmış olup davacı haksız kesilen gecikme cezasının iadesi ile döviz kurunun yanlış hesaplanması nedeni ile oluşan bakiye iş bedelinin tahsilini talep etmiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi’nce tarafların istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiş, karar taraf vekillerince vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddedeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Uyuşmazlık sözleşmedeki teslim tarihinin hangi tarih olduğu ve sözleşme bedelinin EURO’dan TL’ye hangi tarihte çevrilmesi gerektiği konularından kaynaklanmaktadır.
Taraflar arasında imzalanan sözleşmenin “Sözleşmenin Ekleri” başlıklı 9. maddesine göre ihale dökümanının sözleşmenin eki ve ayrılmaz parçası olduğu, sözleşme hükümleri ile ihale dökümanlarını oluşturan belgeler arasında çelişki ve farklılıklar olması halinde ihale dökümanında yer alan hükümlerin esas alınacağı belirtilmiş ve Teknik Şartname öncelik sıralamasında ilk sırada gösterilmiştir. Yine sözleşmenin 6. maddesinde; sözleşmenin götürü bedel 568.750,00 EURO üzerinden imzalandığı, “Ödeme Koşulları ve Zamanı” başlıklı 13.2. maddesinde ise; ödemelerde Türk parası kullanılacağı, teslim tarihinde geçerli olan TCMB döviz satış kuru üzerinden Türk parasına çevrilerek ödeme yapılacağı hüküm altına alınmıştır. Sözleşmenin eki olan Teknik Şartname’nin “Ödeme” başlıklı XV. maddesinde de “Kurulacak sistemde kullanılacak tüm malzeme ve ekipman, 5’er nüsha orijinal katalogları ile beraber işletmeye teslim edilecek ve işletme yetkililerince, teklifte yer alan özelliklerde ve istenen miktarlarda olup olmadığına ilişkin kontrol edilecektir yapılan kontrol sonucu herhangi bir eksiklik veya yanlışlığı rastlanılmaz ise sözleşme bedelinin %50’si ödenecektir. Bakiye %50 ise kabul protokolü karşılığı ödenecektir.” düzenlemesi bulunmaktadır.
Sözleşme ve Teknik Şartname maddeleri birlikte değerlendirdiğinde; Teknik Şartname’nin XV. maddesi uyarınca, malzemelerin teslim edildilmesinden sonra yapılacak kontrol sonrası malzemelerde herhangi bir eksiklik bulunmaz ise sözleşme bedelinin %50’sinin ödeneceği hüküm altına alındığından geçici kabulün teslim tarihi olarak kabul edilip tüm bedelin geçici kabul tarihindeki kura göre TL’ye çevrilerek hesaplama yapılması hatalı olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş, hükme esas alınan bilirkişi kurulundan ek rapor alınarak iş bedelinin %50’sinin malzemelerin teslim tarihi olan 09.05.2013, kalan %50’sinin de geçici kabul tarihi 05.08.2013 tarihindeki TCMB döviz satış kuru üzerinden Türk parasına çevrilerek hesaplama yapılması ve sonucuna göre hüküm kurulmasından ibarettir.
Hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi’nin 18.02.2021 tarih ve 2020/333 Esas, 2021/169 Karar sayılı kararın kaldırılarak ilk derece mahkemesi kararının temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, aşağıda yazılı harcın temyiz eden davacıdan alınmasına,
HMK 373/1 maddesi gereğince dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 10.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.