Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/3460 Esas 2022/968 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, bir inşaat sözleşmesi uyarınca dairelerin zamanında teslim edilmemesi nedeniyle davalıdan kira tazminatı talep etmiştir. Mahkeme, inşaatın tahsis süresi içinde bitirilmediğinin tespiti üzerine kısmi olarak kabul etmiştir. Ancak temyiz istemi sonucunda Bölge Adliye Mahkemesi, teslimin sözleşmeye uygun yapılmadığı ve teslim edilen bağımsız bölümlerin davacılara ait bir daire olmadığı sonucuna varmıştır. Bu nedenle, davanın kabul edilmesi ve kira bedeli üzerinden hüküm verilmesi gerekmektedir.
Kanun Maddeleri:
- HMK 373/1: Dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesi gerektiği hükmü.
- Kat Karşılığı İnşaat Sözleşmesi'nde yer alan maddeler: Davacı arsa sahibine düşecek bağımsız bölümün hem teslim tarihi hem de teslim edilme şekil ve usulü belirlenmiştir.

İstanbul 7. Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen kararın temyizen tetkiki davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı yüklenici ile Gaziosmanpaşa 4. Noterliğinin 24/07/2009 tarih ve 14457 yevmiye numaralı işlemi ile Kat Karşılığı İnşaat Sözleşmesinin imzalandığını, bu sözleşme sonunda davacıya düşen bağımsız bölümlerin sözleşmenin 5. maddesi uyarınca arsanın teslim tarihinden itibaren 16 ay içerisinde tamamlanarak teslim etmediğini belirterek aynı sözleşmenin 12b maddesi uyarınca toplam 34 aylık kira mahrumiyeti geliri olan 331.500,00 TL'nin davalıdan alınarak davacıya ödenmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; taraflar arasında 24/09/2009 tarihli Kat Karşılığı İnşaat Sözleşmesinin imzalandığını, davacı tarafından projenin çizdirilerek ruhsat alındıktan sonra işin devir edildiğini, ancak proje uyumsuzluğu nedeniyle tadilat projesi yapılması için işin bir yıl durduğunu, davacının bulduğu yapı denetim firmasının değiştirilmesinden sonra işe devam edildiğini, davacıya düşen bağımsız bölümlerin feshi için ihtarnameler gönderildiğini, ancak davalının eksiklikler olduğunu belirterek buna yanaşmadığını, işin devamı süresinde davacı talepleri doğrultusunda bir kısım işlerin tekrar yapıldığını, bağımsız bölüm anahtarlarının davacı adına haraket eden Hüseyin'e teslim edildiğini, teslimin gecikmesinde kusurlarının olmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece davanın 126.325,00 TL üzerinden kısmen kabulüne dair verilen hüküm davacı vekilince istinaf edilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi başvurunun esastan reddine karar vermiştir.
Davacılar vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
Dava, kat karşılığı inşaat sözleşmesi uyarınca arsa sahibine düşen dairelerin zamanında teslim edilmemesi üzerine doğan kira tazminatı istemine ilişkindir.
Taraflar arasında düzenlenen 24/07/2009 tarihli Kat Karşılığı İnşaat Sözleşmesinde davacı arsa sahibine düşecek bağımsız bölümün hem teslim tarihi hem de teslim edilme şekil ve usulü belirlenmiştir. Buna göre olması gereken teslim tarihi tarafların ve mahkemeninde kabulünde olduğu üzere 24.01.2011 tarihidir. Dosyada mevcut 25.03.2011 tarihli yapı tatil tutanağında, inşaatın sıvasının yapıldığı kaba inşaat halinde olduğu, belediye görevlilerince yapılan incelemede ruhsat ve eklerine aykırı imalât yapıldığı tespit edilmiştir. Bu durumda inşaatın yapıldığı, tespit edilmiştir. Bu durumda inşaatın sözleşmede kararlaştırılan sürede bitirilip teslim edilmediği sabittir. İnşaatın davacının da kabulü olduğu üzere 24.01.2011 tarihinde teslim edilmesi gerekmektedir.
Mahkemece yükleniciden bağımsız bölüm temlik alan kişiler dinlenip bu kişilerin doğalgaz ve elektrik abonelikleri üzerinden sonuca gidilerek Mayıs 2012 tarihi itibariyle kira bedeli hesaplanmış ise de inşaatın iskan ruhsatının alınmadığı ve daire tesliminin sözleşmenin 4/b maddesine uygun şekilde anahtarın tutanakla teslimi şeklinde yapılmadığı hatta bu usule uygun, tesliminin dava tarihinden sonra 16.01.2014 tarihinde Beyoğlu 57. Noterliğine anahtar tevdii şeklinde yapıldığı anlaşılmaktadır.
Bu nedenle bağımsız bölümün dava tarihinden önce sözleşmeye uygun olarak teslim edilmediğinin kabulü gerekir. Aralarında yüklenicininde bulunduğu bir kısım maliklerin daireye daha önceki bir tarihte taşınmaları davacı murislerine ait daireninde teslim edildiği anlamına gelmemektedir.
Bu durumda mahkemece dosyada mevcut bilirkişi raporunda belirtildiği üzere teslimin dava tarihine kadar 34 ay süreyle geciktiği olgusundan hareketle bu süre üzerinden kira tazminatına hükmetmek gerekirken aksine gerekçelerle daha az süreyle kira kaybı hesaplanması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 15.Hukuk Dairesinin 10.02.2021 tarih ve 2019/112 Esas, 2021/305 Karar sayılı kararının kaldırılarak ilk derece mahkemesi kararının temyiz eden davacılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harçların istek halinde temyiz edene iadesine, HMK 373/1 maddesi gereğince dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 23.02.2022 gününde oy birliğiyle ile karar verildi